Ważne słowa Boga: Czy imię Jezusa – „Bóg z nami” – może reprezentować pełnię usposobienia Boga? Czy może w pełni wyrazić Boga? Jeśli człowiek mówi, że Bóg może być tylko nazywany Jezusem i nie może mieć innego imienia, ponieważ Bóg nie może zmienić swojego usposobienia, jest to w gruncie rzeczy bluźnierstwo! Czy wierzysz, że imięA A'albiel - anioł służebny archanioła Michała (zob. M. Gaster, Wisdom of the Chaldeans). Aariel ("lew Boży") - imię anioła zapisane na ofickim (gnostyckim) amulecie obok imienia boga Jaldabaota (zob. Bonner, Studies in Ma-gical Amulets). Aba - wysoki dostojnik anielski, zajmujący się sprawami ludzkiej seksualności, którego można przywołać podczas magicznych obrzę-dów kabalistycznych. Aba pełni także funkcję anioła służebnego króla Sarabotesa, który jest piątkowym władcą aniołów powietrza; ~ Aba-lidot (zob. de Abano, Heptameron; Barrett, The Magus; Masters, Eros and Evil). Ababaloj - anioł przywoływany w zaklę-ciach Salomonowych. Imię Ababaloja wymienia księga czarów, Grimorium Verum. Abachta (Abagta) - w literaturze rabinac-kiej, jeden z siedmiu aniołów zamętu; sześciu pozostałych nosi imiona: Barbona (Harbona), Bigta, Karkas, Bizta, Mehuman i Zeter. Abachta jest również jednym z "wygniataczy tłoczni wi-na' (zob. Ginzberg, The Legends of the Jews, t. 4, s. 374). Abaddon (Abbadon, "niszczyciel") - hebraj-skie imię greckiego Apollyona, anioła Czeluści (Ap 9, 11); także anioła, który związał Szatana na tysiąc lat (Ap 20). W Księdze Hymnów (któ-rych kopia znajduje się wśród rękopisów od-krytych w Qumran) mowa o "otchłani Abad-don" i "potokach Beliala [które] wdarły się do Abaddon' [por. Tyloch, Rękopisy z Qumran nad Morzem Martwym, s. 264, przyp. 32, s. 267 -przyp. tłum.]. W apokryfie z I w., Księdze staro-żytności biblijnych-Pseudo-Filom, mowa o Abad-donie jako miejscu (szeolu, piekle), a nie duchu czy demonie. Podobnie Milton w Paradise Re-gained (IV, 624) posługuje się pojęciem Abaddon jako określeniem miejsca, to jest otchłani. Zgod-nie ze współczesną wiedzą, po raz pierwszy pojęcie to upersonifikował autor Apokalipsy św. Jana, gdzie stało się ono imieniem anioła. W Dziejach Tomasza z III w. Abaddon jest imie-niem demona, lub samego Szatana, i tak też rozumie je Bunyan w Wędrówce pielgrzyma. We-dług Mathersa, autora The Greater Key of Solo-mon, Abaddon to imię Boga, którego użył Moj-żesz, prosząc Stwórcę o zesłanie plagi gradu na Egipt. Kabalista Józef ben Abraham Gikattila używa słowa Abaddon jako określenia szóstej z siedmiu "warstw piekła", której zarządcą jest anioł Pasjel (por. Cohen, Talmud, s. 380). Klop-stock w Mesjadzie nazywa Abaddona "ciemnym aniołem śmierci". O "szponiastych skrzydłach" Abaddona pisał Francis Thompson w wierszu To the English Martyrs (~ Apollyon). Abaddon jest również utożsamiany z aniołem śmierci i zniszczenia, demonem czeluści, z władcą de-monów podziemnego świata oraz Samaelem i Szatanem (zob. De Plancy, Słownik wiedzy ta-jemnej, s. 9; Grillot, A Pictorial Anthology of Witch-craft, Magic and Alchemy, W tym ostatnim dziele Abaddon występuje jako "Anioł znisz-czenia z Apokalipsy". W The Magus Barretta Abaddon przedstawiony jest na kolorowej ry-cinie jako jeden z "demonów zła". Abadon - określenie piekła (-~ Abaddon). Pisownia (z jednym "d") wzięta z Zoharu (Deu-teronomium 286a). Abagta ~ Abachta Abaj - anioł należący do chóru panowań (zwierzchnictw), przywoływany w kabalistycz-nych zaklęciach magicznych. Abalidot - dostojnik niebiański, zajmujący się, podobnie jak Aba, sprawami ludzkiej se-ksualności. Abalidot jest aniołem służebnym Króla Sarabotesa, piątkowego władcy aniołów powietrza (zob. Barrett, The Magus, t. 2; Masters, Eros and Evil). abalim (arelim) - chór aniołów znany w an-gelologii chrześcijańskiej jako ~ trony. W The Magus Barretta mowa o "tronach, które Hebraj-czycy nazywają abalim, aniołach wielkich i po-tężnych". Najwyższymi inteligencjami (tj. anio-łami) tego chóru są Zafkiel i Jofiel. Aban - w religiach starożytnej Persji Aban jest (lub był) aniołem października. Był też władcą dziesiątego dnia każdego miesiąca (zob. Hyde, Historia Religionis Veterum Persarum). Abariel - w traktatach poświęconych obrzę-dom magicznym, anioł, którego imieniem po-sługiwano się w zaklęciach przywołania. Imię Abariela widnieje na drugim pentagramie Księ-życa (zob. Mathers, Greater Key of Solomon). Abaros ~ Armaros Abasdarhon - najwyższy rangą anioł włada-jący piątą godziną nocy (zob. Waite, The Leme-geton). Abatur Muzania (Abiatur) - w kosmologii mandajskiej uthra (anioł) Gwiazdy Polarnej. Pil-nuje wagi, na której w momencie śmierci wa-żona jest ludzka dusza; ~ Aszriel; Monker (ma-hometański czarny anioł) - obaj aniołowie wypełniali podobne funkcje (zob. Drower, The Mandaeans of Iraq and Iran; por. Rudolph, Gnoza, s. 313). Abbadon -~ Abaddon Abbadona - upadły anioł, serafin, niegdyś wierny towarzysz Abdiela. W pieśni XXI Me-sjady Klopstocka, Abbadona żałuje, że przyłą-czył się do buntu, i zwany jest "aniołem po-kutującym". Trzeba jednak zaznaczyć, że zgod-nie z doktryną chrześcijańską, upadły anioł nie odczuwa skruchy - starczy, że raz zgrzeszył, a staje się zatwardziały w złu, i jego umysł już na zawsze jest zwrócony ku ciemnej stronie bytu. Abbaton - imię Boga lub świętego anioła, używane w zaklęciach Salomonowych do przy-woływania demonów (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon). Słowo to oznacza śmierć, i w tym sensie Abbaton jest utożsamiany z aniołem śmierci; pełni on także funkcję strażnika w piekle (zob. koptyjskie fragmenty Ewangelii Bartłomieja w: James, The Apocryphal New Testament). Abdal ("zastępca") - w tradycji muzułmań-skiej imię siedemdziesięciu tajemniczych du-chów, od których zależy los świata, a których tożsamość znana jest jedynie Bogu. Kiedy jedna z tych boskich istot umiera (tak więc Abdale nie są nieśmiertelne), Bóg w tajemnicy wyzna-cza następnego, aby go zastąpił. Spośród sie-demdziesięciu Abdali czterdzieści mieszka w Syrii. (Podobną funkcję pełnią "sprawiedli-wi" w tradycji żydowskiej oraz lamowie). Abdia ("sługa") - imię anioła widniejące na zewnętrznym kręgu pentagramu Salomona. Wspomina o nim Waite w The Lemegeton (ryc. 156). Wymienienie imienia anioła w księdze czarnej magii nie oznacza, że jest on zły. W "podręcznikach czarostwa" pojawia się wie-le imion świętych aniołów, którzy, przebywając w piekle, wypełniają polecenia Boga. Podobnie w niektórych sferach nieba przebywają źli anio-łowie (np. ~ grigori, zwani też czuwającymi). Abdiel ("sługa Boży") - najwcześniejsza wzmianka o Abdielu pochodzi z Księgi Razjela, żydowskiego dzieła kabalistycznego, powstałe-go w średniowieczu i napisanego po hebraj-sku; autorstwo Księgi przypisuje się Eleazarowi z Wormacji. W Raju utraconym (V, 973, 1085; VI, 469-472) Abdiel jest "serafinem rozpłomienio-nym", który pierwszego dnia walki w niebie gro-mi Ariela, Arioka i Ramiela (zbuntowanych anio-łów z zastępów Szatana). Pod potężnym cio-sem miecza Abdiela ugina się sam Szatan (VI, 235-243). Milton sławi serafina słowami: "Pośród niewiernych, on wierny jedyny, / Nieporuszo-ny wśród nieprzeliczonych, / Nieustraszony, nietrwożny, niezłomn~' (V, 1086-1088). West w swojej pracy Milton and the Angels (s. 124) twierdzi, że Abdiel został wymyślony przez Mil-tona; w innym miejscu (s. 154) przyznaje jednak, że wzmiankę o Abdielu zawiera Księga 1Zazjela. W Biblii (1 ICrn 5, 15) Abdiel nie jest imieniem anioła, ale człowieka, syna Gada, mieszkańca Gi-leadu. Wzmianka w Biblii stanowi niewątpliwie pierwotne źródło tego imienia. Jako anioł, Abdiel występuje również w powieści Anatola France'a Bunt aniołów, gdzie na czas swojej ziemskiej dzia-łalności przybiera imię Arkadiusz. Abdizriel (Abdizuel) - w kabale jeden z 28 aniołów władających 28 pałacami Księżyca (zob. Barrett, The Magus). Imiona wszystkich 28 aniołów podano w Apendyksie. Abedumabal (Bedrimulael) - w księdze cza-rów Grimorium Verum, anioł przywoływany w zaklęciach magicznych. Abel ("łąka") - jeden z dwunastu aniołów zrodzonych z boga Jaldabaota; sądzi dusze tra-fiające do nieba. Jest także jednym z aniołów czwartego nieba oraz władcą Dnia Pańskiego (niedzieli) przywoływanym ze wschodu. W Te-stamencie Abrahama (13, 1) Abel jest aniołem "przed którym musi się stawić na sąd każda dusza, kiedy tylko Henoch, niebiański skryba, przedłoży księgę, w której zapisane są ludzkie uczynki" (zob. Doresse, The Secret Books of the Egyptian Gnostics; Barrett, The Magus, t. 2). Abelech (Helech) - w okultyzmie, imię Bo-ga lub anioła przywoływanego w zaklęciach przeciw demonom (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon). Abezi-Tibod ("ojciec czczej rady') - we wczesnej tradycji żydowskiej Abezi-Tibod jest utożsamiany z Samaelem, Mastemą, Uzą i in-nymi diabłami. Jest potężnym duchem, który walczył z Mojżeszem w Egipcie, zatwardził serce faraona i wspomagał jego czarnoksięż-ników. Razem z Rahabem utonął w Morzu Czerwonym (tj. Morzu Sitowia). Abezi-Tibod i Rahab są książętami Egiptu. W Testamencie Salomona ("Jewish Quaterly Review", London 1889, XI) Abezi jest synem Beelzeboula (Bel-zebuba) i demonem Morza Czerwonego; jak sam twierdzi, jest "potomkiem archanioła". Abhejel - jeden z 28 aniołów władających 28 pałacami Księżyca. Abiou - anioł pokrewny -~ Ejaela. Abiressia - w tradycji gnostyckiej, jeden z dwunastu aniołów zrodzonych z boga Jal-dabaota (~ Abel; zob. Doresse, The Secret Books of the Egyptian Gnostics II). Ablati - w Salomonowych traktatach magicz-nych, anioł przywoływany w zaklęciach Uriela. Zarazem jest to "jedno z czterech słów, które Bóg wypowiedział do swego sługi, Mojżesza"; pozostałe trzy słowa to: Josta, Agla i Kaila (zob. Grimorium Verum; Shah, The Secret Lore of Magic; Waite, The Book of Ceremonial Magicy. Aboezra - anioła o tym imieniu wzmiankuje Waite w The Book of Ceremonial Magic ("prze-najświętszy Aboezra"). Zgodnie z zaleceniem Grimorium Verum, Aboezrę przywołuje się w błogosławieństwie soli. Abrael ~ Abru-El Abragate - duch lub anioł przywoływany w modlitwie Salomonowej przez mistrza cere-monii (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon). Abrakadabra ("błogosławię zmarłym") - jed-no z trzech świętych imion wypowiadanych w zaklęciu miecza. Jest to także jedno z najstar-szych słów magicznych; uważa się, że pochodzi od hebrajskiego wyrażenia ha bracha dabara, co znaczy: wypowiadać błogosławieństwo. Imię to, zapisane na kawałku pergaminu zawieszonego na szyi, służyło jako amulet przeciw chorobie. Przyzywając Abrakadabrę, inwokant jedenasto-krotnie wypowiadał jego imię, za każdym razem opuszczając jedną literę, aż dobrnął do końco-wego "a" (-~ Abraksas). Abraksas (Abraksis, Abrasaks itd.) - w gno-styckiej teogonii, Najwyższy Nieznany; w mi-tologii perskiej, źródło 365 emanacji. Imię "Ab-raksas" często grawerowano na ozdobach uży-wanych jako amulety (tzw. gemmy) lub jako "przybory" do odprawiania obrzędów magicz-nych. W kabale Abraksas jest księciem ~ eo-nów. Imię to jest wzmiankowane w takich dzie-łach, jak Miecz Mojżesza, Księga Razjela, oraz w wielu innych traktatach magicznych i mistycz-nych. Według starszych źródeł Abraksas jest, lub był, demonem, jednym z bóstw starożytne-go Egiptu. Od jego imienia, jak się zdaje, po-chodzi słowo "abrakadabra". Pierwotnie był to termin określający - w systemach gnostyc-kich - eony i cykle stworzenia; w głębszym sensie oznaczał samego Boga. Gnostyk Bazyli-des, który, jak się uważa, "wymyślił" Abraksa-sa, nauczał, że jest on archontem władającym 365 niebiosami oraz pośrednikiem między ży-wymi stworzeniami zamieszkującymi ziemię i Bogiem (zob. Forlong, Encyclopedia of Religions; zob. też obrazowe przedstawienie Abraksasa z głową kogucią w: Budge, Amulets and Talis-mans, s. 208; Rudolph, Gnoza, s. 27). Abramus ~ Abrimas Abrasjel - anioł siódmej godziny dnia, słu-żący pod Barginielem (zob. Waite, The Pauline Art, w: The Book of Ceremonial Magic, s. 67). Abrid - w okultyzmie, anioł letniego zrów-nania dnia z nocą; jego imię wypisywano na amuletach mających chronić przed urokiem ("złym okiem"). Zob. Trachtenberg, Jewish Ma-gic and Superstition, s. 139, gdzie Abrid jest wy-mieniony wśród sześciu innych ~ memunim, tj. aniołów służebnych. Abriel - jeden z aniołów należących (obecnie lub w przeszłości) do chóru panowań, przywo-ływanych w zaklęciach kabalistycznych (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa). Abrimas - anioł wzywany na zakończenie szabatu (zob. Trachtenberg, Jewish Magic and Superstition, s. 139). Aca fca f 5 Abrinael ~ Abrunael Abru-El ("moc Boga") - arabski odpowied-nik archanioła Gabriela (zob. Forlong, Encyclo-pedia of Religions). Abrunael - jeden z 28 aniołów władających 28 pałacami Księżyca. Imiona wszystkich 28 aniołów podano w Apendyksie. Absinthium ~ Piołun Abtelmoluchos -~ Temlakos Abuhaza - w okultyzmie, anioł służebny Ar-kana, poniedziałkowego władcy aniołów po-wietrza, oraz poddany Wiatru Zachodniego (zob. Barrett, The Magus). Abujonij - w Szóstej i siódmej księdze Mojże-szowej oraz innych pismach okultystycznych, anioł mieszkający w drugim niebie. Abujori (Abujoro) - w magii rytualnej, śro-dowy anioł zamieszkujący (według różnych źródeł) drugie lub trzecie niebo, przywoływany z północy (zob. de Abano, Heptameron; Barrett, The Magus, t. 2). Abuliel - w okultyzmie żydowskim, anioł przenoszący modlitwy. Wzmiankują o nim Jof-fe i Mark w Great Dictionary of Yiddish Lan-guage I. Ponieważ jednak nie wspomina o nim Margouliath w Malache Elion (Aniołowie nie-biańscy) ani żaden inny znany tekst literatury Hejchalot, podobnie jak Trachtenberg w Jewish Magic and Superstition oraz Gershom Scholem w swych licznych pracach, należy uznać, że Abuliel nie stał wysoko w hierarchii anielskiej. Najważniejszymi aniołami modlitwy są Aka-triel, Metatron, Rafael, Sandalfon, Michał i Si-zouze (możliwe, że Abuliel jest aniołem służeb-nym jednego z wyżej wymienionych). Abuzohar -jeden z aniołów Księżyca, przy-woływany podczas poniedziałkowych obrzę-dów magicznych (zob. Albertus Magnus, Les Admirables Secrets d'Albert le Grand). Acafcaf (Aczaca) - w literaturze Hejchalot (Maase Merkawa), anioł strzegący szóstej sali (pałacu) nieba. Achaja(sz) (Achaja, "trud") - w kabale, je-den z ośmiu serafinów; jest aniołem cierpliwo-ści i odkrywcą tajemnic natury. Aniołem po-krewnym Achajasza jest Chous. Reprodukcję pieczęci Achajasza zob. w: Ambelain, Le Kabbale Pratique, s. 260. W Nowym Testamencie Achaja jest nazwą rzymskiej prowincji. Święty Paweł wizytował kościoły w tym regionie (zob. Dz 18, 12. 27). Achamot - jeden z eonów, córka ~ Pistis Sofii. W gnostycyzmie ofickim, Achamot jest matką złego boga Jaldabaota (zob. King, The Gnostics and Their Remains; Jonas, Religia gno-zy, s. 201, 204-205; Quispel, Gnoza, s. 101, 206). [W apokryficznej Apokalipsie Jakuba, Achamot jest "uosobieniem Mądrości" (zob. Langkam-mer, Apokryfy Nowego Testamentu, s. 63) -przyp. tłum.] Achartiel i Achatchriel - imiona aniołów od-nalezione na orientalnych amuletach (kameot) mających chronić przed złem (zob. Schrire, He-brew Amulets). Achazriel - anioł pełniący funkcję odźwierne-go na dworze niebiańskim (zob. Midrasz Raba). Acheliasz - anioł, którego imię widnieje na pierwszym pentagramie planety Wenus (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon). Achides - anioł, którego imię widnieje na trzecim pentagramie planety Wenus (zob. Shah, The Secret Lore of Magic; Mathers, The Greater Key of Solomon). Achrazjel (Akrazjel, "herold Boga") - pra-wdopodobnie jedna z form imienia ~ Razjel lub ~ Galizur. Akrazjel jest aniołem zwiasto-wań, a także stróżem ostatniej bramy piekieł. Był też aniołem, który wyjawił Adamowi boskie tajemnice. Kiedy Bóg postanowił, że Mojżesz powinien umrzeć, a ten zaczął błagać o dłuższe życie, Stwórca posłał Achrazjela, aby oznajmił Prawodawcy, iż jego modlitwy nie zostaną wpuszczone do nieba (zob. Ginzberg, The Le-gends of the jews, t. 3, s. 419). [W innej wersji tej samej legendy aniołem, którego Bóg posłał, aby powiadomił Mojżesza o daremności jego próśb, był Metatron (zob. Ze skarbnicy midraszy, s. 106-108) - przyp. tłum.] Achsa - anioł dobrych uczynków wzywany w modlitwie przez mistrza ceremonii podczas Salomonowych obrzędów magicznych (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon). Achtariel ~ Akatriel JHWH Achusaton - w Szóstej i siódmej księdze Moj-żeszowej, jeden z piętnastu aniołów tronowych. Imiona wszystkich aniołów tronowych podano w Apendyksie. Acilut - w kabalistycznej kosmogonii, świat emanacji, tj. najwyższy z czterech światów, miejsce przebywania Boga i najpotężniejszych aniołów (zob. Halevi, Kabała, s. 8-12). Acjel - jeden z siedmiu aniołów planetar-nych, przez Corneliusa Agrippę zwanych Elek-torami, służący pod rozkazami anioła Rafała (zob. Conybeare, The Testament of Solomon). Adabiel - w The Hierarchy of the Blessed An-gels Heywooda, jeden z siedmiu archaniołów. Prawdopodobnie jest to jedna z wersji imienia -~ Abdiel. Adabiel jest władcą planety Jowisz (według innych źródeł - Marsa). Czasem utożsamia się go z Zadkielem, a także królem Hadesu ~ Nergalem. Adad - w mitologii asyryjsko-babilońskiej, władca piorunów, także "opiekun wróżbiar-stwa" (zob. Huyghe, Larousse Encyclopedia of Mythology, s. 59). [Adad był także bogiem hu-raganów i opadów, przywoływanym w zaklę-ciach magicznych "przeciwko skutkom jakiego-kolwiek zaklęcia" (zob. Babilońskie zaklęcia ma-giczne, s. 94; Eliade, Historia wierzeń i idei religijnych, t. 1, s. 108, 111) - przyp. tłum.] Adadija - jedno z ponad stu imion anioła Metatrona. Adam ("człowiek") - w apokryficznym Ży-ciu Adama i Ewy (I, 10) Adam nazwany jest "świetlistym aniołem'. Według Bereszit Raba, gdy Adam został stworzony, sięgał "od ziemi aż po firmament". Według Pistoriusa Adam jest szóstą sefirą kabały, Tiferet ("piękność"). Zda-niem rabiego Meiera proch, z którego Bóg stwo-rzył Adama, został zebrany z czterech krańców (narożników) ziemi. Talmud naucza, że Adam był początkowo hermafrodytą i stanowił do skonały obraz Boga (również pojmowanego ja-ko hermafrodyta). Apokalipsa Mojżesza (grecka Życia Adama i Ewy) opowiada, że Adam został uniesiony do nieba na ognistym rydwa-nie powożonym przez archanioła Michała. We-dług innej legendy Adam został uwolniony z piekła przez Jezusa i zabrany do nieba wraz z innymi "świętymi w okowach". Jeszcze inna legenda, zapisana we Wniebowzięciu Mojżesza iThe Ante-Nicene Fathers Library, t. 8.), głosi, że Adam został pogrzebany przez czterech anio-łów: Uriela, Gabńela, Rafała (Rafaela) i Michała. [Ślad tej legendy zachował się w Liście św. Judy Apostoła 9 - przyp. tłum.] W pracy Mather-sa, The Kabbalah Unveiled, dziesięć świętych se-~irot wyobraża, czy też tworzy archetypicznego człowieka, Adama Kadmona. Adatiel - duch powietrza przywoływany w zaklęciach magicznych. W traktacie Black Ra-uen (Czarny kruk) Adatiel występuje odziany w "falującą, biało-czarną szatę', natomiast w dziele zatytułowanym Magia (zob. Butler, Ri-tual Magicy został przedstawiony w "falującej, niebieskiej szacie". Adeo - według Szóstej i siódmej księgi Mojże-szowej, anioł należący do chóru panowań, przy-woływany podczas obrzędów magicznych. Adernahael (Adnachiel?) - anioł, któremu Bóg wyjawił magiczne zaklęcie, zapisane na etio-pskim amulecie mającym chronić przed kolką i dolegliwościami żołądkowymi (zob. Budge, Amulets and Talismans, s. 186). Adhaijijon - anioł pieczęci, przywoływany w zaklęciach magicznych (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa). Adhar - jedno z wielu imion anioła Meta-trona. Adiel - w literaturze Hejchalot (Maase Mer-kawa) strażnik siódmej sali (pałacu) nieba. Adir (Adiń, Adiron, Adi) - anioł przywoły-wany podczas obrzędów magicznych; także jedno z imion Boga. Przyzywający Adira "pię-ciokrotnie wypowiadał jego imię, za każdym razem opuszczając jedną literę, aż dobrnął do końcowego Ťrť" (~ Adińrion). Adirael ("wspaniałość Boga") - jeden z 49 duchów (niegdyś zajmujących wysokie miejsca w hierarchii anielskiej), obecnie służących Bel-zebubowi, księciu piekła (zob. Mathers, The Book of the Sacred Magic of Abra-Melin the Mage, s. 108). Adiram - anioł wspominany w formułach błogosławieństwa i egzorcyzmów soli (zob. Gri-morium Verum). Adiriasz - anioł przebywający w siódmym niebie (zob. Margouliath, Malache Elion). Adiriel - według Zoharu anioł zamieszkujący piąte niebo (-~ Adiririon). Adirir(i)on (Adir, Adńrion) - anioł "mocy Bożej"; także imię Boga. Adińriona wzywano w zaklęciach zapisywanych na amuletach ma-jących chronić przed urokiem ("złym okiem"). Uważa się go za strażnika jednej z sal lub pa-łaców pierwszego nieba. Margouliath (Malache Elion) utożsamia Adiririona z Adirielem (zob. Scholem, Major Trends in Jewish Mysticism; Tra-chtenberg, Jewish Magic and Superstition). W Se-fer Raziel (Księdze Razjela), Adrińon, czy też Adiririon, jest "Bogiem-uzdrowicielem, który sprawuje pieczę nad domostwami ziemskimi i niebiańskimi'. aditjowie - świetliste bóstwa wedyjskiego panteonu, w którego skład wchodzi siedmiu bogów i aniołów, z Waruną jako ich przywódcą. Pozostałe sześć to: Mitra, Sawitar, Bhaga, Indra, Daksza, Surja (zob. Gaynor, Dictionary of My-sticism; Redfield, Gods. A Dictionary o f the Deities of All Lands; Słownik mitologii hinduskiej). Adjuchas - duch (geniusz) skał; także jeden z geniuszy godziny jedenastej (zob. Apolo-niusz z Tiany, Nuctemeron; Levi, Transcendental Magicy. Admarel ("moim Panem jest Bóg") - w tra-dycjach o Henochu, jeden z władców jednej z czterech pór roku (zazwyczaj zimy); -~ Narel. Admael - jeden z siedmiu archaniołów wła-dających ziemią. Admael zazwyczaj przebywa w drugim niebie (zob. [hasło] "Angelology" w: New Jewish Encyclopedia). Adnachiel (Adwachiel, Adernahael) - anioł listopada, władca znaku Strzelca. Adnachiel, na zmianę z Falekiem, przewodzi niebiańskiemu chórowi śpiewających aniołów (zob. Heywood, The Hierarchy of the Blessed Angels; Barrett, The Magus; Budge, Amulets and Talismans; De Plan-et', Dictionnaire Infernal; Camfield, A Theologieal Discourse of Angels). Adnaj ("rozkosz") - anioł, którego imię widnieje na pentagramie planety Wenus (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon; Shah, The Secret Lore of Magic). Adoil ("ręka Boga") - przedwieczna istota lub świetlisty duch wywołany przez Boga z nie-widzialnych głębin, który, na Jego rozkaz, roz-padł się na kawałki. Stało się to (według sło-wiańskiej Księgi Henocha) w czasie, gdy Henoch zwiedzał dziesięć sfer nieba. Z "kawałków" Adoila wyłoniły się wszystkie widzialne rzeczy tego świata. Imię to nie pojawia się w żadnym innym znanym tekście. Charles dopatruje się w tej legendzie zmodyfikowanej wersji teorii "kosmicznego jaja", obecnej w mitologii staro-żytnego Egiptu. Adojahel - w kabale, jeden z piętnastu anio-łów tronowych (zob. Szósta i siódma księga Moj-żeszowa). Imiona wszystkich piętnastu aniołów podano w Apendyksie. Adonael - w Testamencie Salomona, jeden z siedmiu archaniołów, a zarazem jedyny anioł, który jest w stanie pokonać demony choroby, Bobela (Bototela) i Metatiaksa (zob. hebrajska Księga Henocha). Adonaet - anioł wzywany w zaklęciach prze-ciwko demonowi Ichtionowi, który wywołuje paraliż (zob. Shah, The Secret Lore of Magic). Adonaj ("Bóg') - w mitologii fenickiej, jeden z siedmiu elohim, czyli aniołów obecności, a za-razem stwórców widzialnego świata. Adonaj jest także aniołem przywoływanym w Salomono-wych zaklęciach wosku i podczas egzorcyzmów ognia. W gnostycyzmie ofickim Adonaj jest jed-nym z siedmiu aniołów stworzonych przez boga Jaldabaota "na jego obraz i podobieństwo" (zob. King, The ~rio_ ; ic: nnd Their Remains; Jonas, Reli- gia gnozy, s. 59, 149, 215). W Starym Testamencie Adonaj jest jednym z imion Boga. Adonajos (Adonaju, Adoneus) - w gnosty-cyzmie ofickim, jeden z siedmiu archontów lub "komendantów', którzy tworzą hebdomadę i władają siedmioma niebiosami; także jeden z dwunastu aniołów zrodzonych z boga Jaldaba-ota (zob. Orygenes, Przeciw Celsusowi, s. 51, 308; Doresse, The Secret Books of Egyptians Gnostics). Adoniel - według Waite'a (The Lemegeton), naczelny anioł dwunastej godziny nocy, służący pod rozkazami Sarindiela. Imię Adoniela wid-nieje na czwartym pentagramie planety Jowisz, obok imienia anioła Bariela. Reprodukcję pen-tagramu zob. Mathers, The Greater Key of Solo-mon, il. IV. Adossia - najwyższy rangą anioł w kosmicz-nej mitologii Gurdjieffa (All and Everything, Be-lezbub's Tales to his Grandson). Adot - w Szóstej i siódmej księdze Mojżeszowej, cherubin lub serafin przywoływany w zaklę-ciach magicznych. Adrael ("Bóg moją pomocą') - anioł służący w pierwszym niebie (~ Adriel). Adraj - według Mathersa (The Greater Key of Solomon), anioł przywoływany w zaklęciach atramentu i kolorów. Adramelech (Adramelek, "król ognia') - anioł chóru tronów, zwykle towarzyszący Asmadajo-wi. W demonografii, Adramelech jest ósmym z dziesięciu arcydemonów; jest także wielkim kanclerzem piekła i kawalerem Orderu Muchy, ustanowionego, jak głosi legenda, przez Belzebu-ba. Wezwany, Adramelech ukazuje się pod po-stacią muła lub pawia (zob. De Plancy, Słownik wiedzy tajemnej, s. 10, 58). W The History of Magic Seligmanna demon ten jest przedstawiony jako koń. W Drugiej Księdze Królewskiej (17, 31) Ad-ramelek (Adramelech) jest bogiem Sefarwaitów z Samarii, któremu składano ofiary z dzieci. Ad-ramelech bywał utożsamiany z babilońskim Anu i Molochem Ammonitów. W Raju utraconym Mil-ton nazywa Adramelecha "idolem Asyryjczy-ków" (imię to pochodzi z mitologii asyryjskiej); w tym samym poemacie Adramelech jest upad-łym aniołem, pokonanym w walce przez Uriela i~ Rafaela (VI, 460-463). W Mesjadzie Klopstocka .adramelech jest "nieprzyjacielem Boga, bardziej podstępnym, pysznym i złośliwym niźli sam Szatan, diabłem straszliwiej wyklętym i wię-kszym hipokrytą". Zob. ilustrację w: Schaff, A Dictionary of the Bible, s. 26, gdzie Adramelech jest przedstawiony pod postacią skrzydlatego, brodatego lwa. Na ilustracji w Słowniku wiedzy tajemnej De Plancy'ego (s. 10) demon ten został ukazany jako muł z ogonem pawia. Adrapen - naczelny anioł godziny dziewiątej w nocy, służący pod rozkazami Nakoriela (zob. Waite, The Lemegeton). Adriel ("Bóg moją pomocą") - jeden z 28 ario-łów władających 28 pałacami Księżyca. W Hie-rarchy of the Blessed Angels Heywooda Adriel jest także jednym z aniołów śmierci, który "w dniu ostatecznym uśmierci wszystkich ży-jących". W Ozar Midrashim (t. 2, s. 316, 317) Adriel jest jednym z aniołów strzegących bram Południowego Wiatru (również Wschodniego Wiatru). Adrigon - jedno z wielu imion anioła Meta-trona. Af ("gniew") - jeden z -~ aniołów zniszcze-nia, książę gniewu Bożego, władca ludzkiej śmierci. Wraz z aniołem o imieniu Chema, Af niemal już połknął Mojżesza, ale musiał go wy-pluć, kiedy Sefora (żona Prawodawcy) obrze-zała syna, czym ułagodziła gniew Boga wywo-łany zaniedbaniem przepisanego prawem rytu-ału. Af mieszka w siódmym niebie i jest wysoki na "500 farsangów'. Jego ciało jest "ze słu-pów czarnego i czerwonego ognia" (zob. Zohar; Ginzberg, The Legends of the Jews, t. 2, s. 308, 328; Midrasz Tehilim; Cohen, Talmud, s. 79). Afafiel - w literaturze Hejchalot (Maase Mer-kawa) anioł strzegący siódmej sali (pałacu) nieba. Afafniel - anioł gniewu, książę o szesnastu twarzach (czterech z każdej strony głowy), któ-re nieustannie zmieniają swój wyraz (zob. Księ-ga Razjela). Afarof - anioł utożsamiany z Rafałem (Rafae-lem), noszący, jak wierzono, "jedyne prawdziwe imię Boga" (zob. Testament Salomona; Pistis Sofia; M. Gaster, The Sword of Moses); ~ Afriel. Af Bri - anioł sprzyjający ludowi Izraela; sprawuje władzę nad deszczem; ~ Matarel (zob. Margouliath, Malache Elion). Aduachiel ~ Adnachiel Adwachiel ~ Adnachiel Adyn (Adimus) - jeden z sześciu (lub sied-miu) aniołów, których kult został oficjalnie po-tępiony przez papieża Zachariasza podczas sy-nodu rzymskiego w 745 r. (ten sam los spotkał Uriela, Raguela i Symiela). Wzywanie tych aniołów w modlitwach lub choćby aprobowa-nie ich kultu zostało obłożone ekskomuniką (zob. Guriewicz, Problemy średniowiecznej kultu-ry ludowej, s. 110; Heywood, The Hierarchy of the Blessed Angels). Aeszma - źródłosłów imienia ~ Asmodeusz. W mitologii perskiej Aeszma był jednym z sied-miu archaniołów (noszących zbiorową nazwę ~ Amesza Spenty). To imię, z kolei, pochodzi od Aeszma Daewa, "demon Aeszma". [Według innych źródeł Aeszma był jednym z siedmiu de-monów, nie archaniołów (zob. Rousseau, Bóg zła, s. 15, 20) - przyp. tłum.] Afiriza ~ Alfariza Afkiel - w literaturze Hejchalot (Maase Mer-kawa) anioł strzegący piątej sali (pałacu) nieba. Afredon - w gnostycyzmie, potężna istota niebiańska, zamieszkująca Pleromę wraz z Dwu-nastoma Sprawiedliwymi. Jest władcą niepo-dzielności. Afriel (Afarof) - anioł siły (potęgi?), być mo-że jedno z imion Rafała (Rafaela). W Testamencie Salomona Afarof to jedyny anioł zdolny udare-mnić knowania Obizut, żeńskiego demona zabi-jającego dzieci (zob. Montgomery, Aramaic In-cantation Texts from Nippur; Schwab, Vocabulaire de I'Angelologie). Afsi-Chof - anioł władający żydowskim mie-siącem aw (lipiec-sierpień) (zob. Schwab, Voca-bulaire de 1'Angelologie. Aftemelouchos - według legendy opowie-dzianej w Falasha Anthology, anioł kaźni, który w niebie ognistymi widłami kieruje biegiem rzeki płomieni (zob. Apokalipsa Pawła). Aftiel - w literaturze rabinackiej anioł zmierz-chu. Wspomina o nim Schwab w Vocabulaire de 1'Angelologie. Agad - w La Kabbale Pratique Ambelaina, anioł należący do chóru potęg. Poetka Hilda Doolittle wspomina anioła o tym imieniu w wierszu zaty-tułowanym Sagesse. Agaf - anioł zruszczenia przywoływany pod-czas uroczystości zakończenia szabatu (zob. Trachtenberg, jewish Magic and Superstition). Caedmon, Wypędzenie Lucyfera z niebios (za: Walk Devils) Agalinaturod - w The Greater Key of Solomon Waite'a, "najświętszy anioł Boży" przywoływa-ny w zaklęciach magicznych. Agares (Agreas, Aguares) - niegdyś anioł należący do chóru cnót, obecnie książę piekła, dowodzący 31 legionami złych duchów. Ukazu-je się pod postacią starca siedzącego okrakiem na krokodylu, z krogulcem na ręce. Uczy wszyst-kich języków i potrafi wywołać trzęsienie ziemi (zob. De Plancy, Słownik wiedzy tajemnej, s. 10--11). Reprodukcję pieczęci Agaresa zob. w: Wai-te, The Book o f Black Magic and of Pacts, s. 166. Według legendy Agares był jednym z 72 du-chów, które król Salomon uwięził w mosiężnym naczyniu i wrzucił do jeziora (według innej wer-sji tej legendy wygnał go do "dolnego Egiptu"). Agason - anioł przywoływany w zaklęciach Salomonowych słowami: "Przenajświętsze Imię Agason" (zob. Grimorium Verum). Agatodemon - w gnostycyzmie, "siedmiora-ki wąż (seraf), Chrystus". Słowo to pochodzi od imienia egipskiego dobrego ducha, węża Agatodajmona, przeciwstawianego złemu du-chowi, Kakadajmonowi. Agatodemona określa się także jako anioła stróża i ducha opiekuń-czego oraz utożsamia z Hermesem, "dobro-czyńcą, aniołem stojącym po stronie tyche (bo-skiego losu)". Zob. Harrison, Epilogomena to the Study of Greek Religion, s. 296; De Plancy, Dic-tionnaire Infernal; Spence, An Encyclopaedia of Oc-cultism; Bławatska, Doktryna tajemna. Agbas - w literaturze Hejchalot (Maase Mer-kawa) anioł strzegący czwartej sali (pałacu) nieba. Aggeusz - jeden z proroków mniejszych Sta-rego Testamentu, zwany "wysłannikiem Pań-skim" (aniołem?). Zob. Ag 1, 13. Agiel - imię anioła widniejące na pierwszym pentagramie planety Merkury. Według Paracel-susa Agiel jest główną inteligencją (tj. duchem, aniołem) Saturna, pełniąc tę funkcję wspólnie z aniołem Zazelem (zob. Christian, The History and Practice of Magic t. 1, s. 318). Agkagdiel - w literaturze Hejchalot (Maase Merkawa) anioł strzegący siódmej sali (pałacu) nieba. Agla - w kabale, anioł pieczęci, przywoływa-ny w zaklęciach sitowia; także duch przyzywany w poniedziałkowych zaklęciach błagalnych skie-rowanych do Lucyfera. Podczas egzorcyzmów Agla jest przywoływany metodą ciągnięcia lo-sów, a jego imię wypędza demony. Imieniem Agla posłużył się Józef, dziękując Bogu za uwol-nienie z rąk swoich braci. Słowo "agla" składa się z pierwszych liter hebrajskiego wyrażenia ata gadol leolam Adonai, co znaczy: "O Panie, Ty wszystko możesz" (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon; Waite, The Book of Black Magic and of Pacu; por. De Plancy, Słownik wiedzy tajemnej, s. 10; Praktyka tajemnej wiedzy magicznej, s. 24) Agmatia - anioł nie ustalonego pochodzenia, wspomniany w pracy Scholema, Jewish Gnosti-cism, Merkabah Mysticism, and Talmudic Tradition. Agniel - w Zoharze, czwarta z dziesięciu se-firot zła i nieczystości. Agrat bat Machlat - żeński anioł nierządu, jedna z trzech pomocnic Samaela. Pozostała dwójka to Lilit i Naama. [W Talmudzie Pesachim 112b czytamy: "Nikt nie powinien samotnie wy-chodzić w nocy, szczególnie w środę i sobo-tę, ponieważ Agrat córka Machlat przebywa na zewnątrz wraz z osiemnastoma miriadami aniołów zruszczenia, z których każdy oddziel-nie ma zezwolenie na to, by czynić zło" (zob. Cohen, Talmud, s. 270) - przyp. tłum.] Agreas --> Agares Agromiel - anioł strzegący szóstego nieba (zob. Ozar Midrashim, t. 1, s. 116). Aha - anioł należący do chóru panowań; tak-że duch ognia przywoływany w zaklęciach kabalistycznych (zob. Szósta i siódma księga Moj-żeszowa). Ahabiel - anioł przywoływany w zaklęciach miłosnych (zob. Montgomery, Aramaic Incanta-tion Texts from Nippur). Ahaha - anioł pieczęci, przywoływany w za-klęciach magicznych (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa). Ahaij - w Szóstej i siódmej księdze Mojżeszowej, duch planety Merkury, wzywany w czasie ob-rzędów magicznych. Ahamniel - jeden z najwyższych książąt-ario-łów naznaczonych przez Boga nad mieczem (zob. M. Gaster, The Sword of Moses). Ahaniel - jeden z 70 aniołów, których imio-na wypisywano na amuletach porodowych (zob. Margouliath, Malache Elion; Księga Razjela; Budge, Amulets and Talismans). Ahariel - anioł władający drugim dniem tygodnia, służący pod rozkazami Gabriela (zob. Margouliath, Malache Elion). Ahasjor - anioł władający żydowskim mie-siącem tebet (grudzień-styczeń) (zob. Schwab, Vocabulaire de l'Angelologie). Ahawiel - anioł, którego imię widnieje na żydowskich amuletach (kamea) mających chro-nić przed demonami (zob. Schrire, Hebrew Amulets). Ahiasz (Hija) - syn upadłego anioła Szem-hazaja (zob. Ginzberg, The Legends of the Jews, t. 3, s. 340). Należy wyjaśnić, że święci aniołowie (tj. czyste duchy) nie mogą mieć potomstwa, natomiast aniołowie upadli oraz demony po-siadają tę zdolność. Ahiel ("brat Boga") - jeden z 70 aniołów, których imiona wypisywano na amuletach po-rodowych, pomocnik anioła Kafsjela, władcy siódmego dnia tygodnia (zob. Księga Razjela). Ahjma'il - w tradycji muzułmańskiej, anioł stróż przywoływany podczas egzorcyzmów (zob. Hughes, [hasło] "Angels" w: A Dictionary of Islam). Ahadiel - anielski stróż prawa (zob. Margou-liath, Malache Elion); ~ Akriel. Ahadis - anioł władający żydowskim mie-siącem marcheszwan (październik-listopad) (zob. Schwab, Vocabulaire de l'Angelologie). Ahzariel - imię anioła widniejące na ży-dowskim amulecie (kamea) mającym chronić przed demonami (zob. Schrire, Hebrew Amu-lets). Aistesis (Telesis, "wolna wola") - w gnosty-cyzmie, emanacja boskiej woli. Ajawel - jeden z 72 aniołów władających znakami zodiaku. Imiona wszystkich 72 anio-łów podano w Apendyksie. Ajel - anioł powietrza, władca Dnia Pańskie-go (niedzieli) oraz jednego z dwunastu znaków zodiaku (Barana). Jest mieszkańcem czwartego nieba i przywołuje się go z północy. Jest też jedną z "ognistych troistości" (zob. de Abano, Heptameron; Waite, The Legemeton). Ajib - anioł Wenus, którego imię widnieje na czwartym pentagramie tej planety (zob. Ma-thers, The Greater Key of Solomon). Ajil - anioł znaku Strzelca. W magii obrzę-dowej anioł ten nosi imię Sizajasel (zob. Trach-tenberg, Jewish Magic and Superstition, s. 251). Ajin Sof (Ein Suf, Ajin Suf - "nieskończo-ny") - w kabale, imię najwyższego, niewi-dzialnego, niepojętego stwórcy wszechświata; substancja Boga uosobiona w parcufim (por. za-ratustriański Zurwan akeran; zob. pisma Moj-żesza Kordowero i Gershoma Scholema; por. też Halevi, Kabala, s. 5-8. Ajloajos (Ajaloajos) - w gnostycyzmie, wład-ca drugiej bramy "wiodącej do eonu archontów' (zob. wezwanie do Ajloajosa w: Chygenes, Prze-ciw Celsusowi, s. 307-308; Legge, Forerunners and Rivals of Christianity, t. 2, s. 73). Ajszer - w Szóstej i siódmej księdze Mojżeszo-wej, anioł służebny, przywoływany w zaklę-ciach magicznych. Akademia niebiańska (Akademia na Wysoko-ściach) - sędziowie anielscy, którzy sądzą przybyłe do nieba dusze ludzkie. Jeśli człowiek okaże się cnotliwy, zostaje "ukoronowany wie-loma świetlistymi koronami", jeśli nie - zosta-je "wyrzucony na zewnątrz i czeka pod filarem [niebios], aż zostanie zabrany do miejsca kaźni" (zob. Zohar Balak 185b; por. Unterman, Encyklo-pedia tradycji i legend żydowskich, s. 16). Akae ("przysięga") - według M. Gastera (Lo-gos Ebraikos and the Book of Enoch) słowo "kae" oznacza "niewypowiedziane imię Boga, którego poznanie wyposaża człowieka w zdolności rów-ne nieomal zdolnościom najwyższych rangą aniołów'. ~ Kazbiel, "wódz przysiąg": w etiop-skiej Księdze Henocha (69,14) anioł Kasbiel "skła-da przysięgę Akae na ręce Michała". To właśnie dzięki tajnej mocy tej przysięgi "stworzony zo-stał ocean, a ziemia ustanowiona nad wodami'. Akatriel JHWH (Achtariel, Aktriel, Keteriel, Je-hadriel) - jeden z książąt sądu Bożego, posta-wionych ponad wszystkimi innymi aniołami. Jest utożsamiany z "aniołem Pańskim' (w Sta-rym Testamencie określenie to pojawia się bar-dzo często i oznacza Boga). Elisza ben Awuja, jeden z czterech mędrców, którym dane było oglądać niebo za życia, opowiadał: "Kiedy wzniosłem się do Raju, u jego bram ujrzałem Akatriela JHWH, Pana Zastępów, otoczonego przez 120 miriad usługujących Mu aniołów°. W kabale, Akatriel to imię istoty niebiańskiej za-siadającej na Tronie Chwały. W apokaliptycz-nym traktacie pochodzącym z VIII w. imię Akatriel używane jest zamiennie z imieniem -~ Metatron (zob. Talmud Berachot 7a; Cordove-ro, Pardes Rimmonim; Scholem, Jewish Gnosticism, Merkabah Mysticism, and Talmudic Tradition). Aker - według greckiej Apokalipsy Ezdrasza, jeden z dziewięciu aniołów, które będą sądzić ludzkość "w dniu końca świata" (zob. Ante-Ni-cene Fathers Library VIII, s. 573). Imiona wszyst-kich dziewięciu podano w Apendyksie. Aklahaj - duch (geniusz) hazardu; także je-den z duchów godziny czwartej (zob. Apolo-niusz z Tiany, Nuctemeron). Akrab - w mitologii arabskiej, anioł przywo-ływany w zaklęciach magicznych (zob. Shah, Occultism. Its Theory and Practice). Akrabiel - anioł władający jednym ze zna-ków zodiaku (zob. Agrippa, Three Books of Oc-cult Philosophy III). Akram(m)achamarej - w koptyjskiej Pistis Sofia, pierwszy z duchów triady "wysokich ran-gą bóstw gnostyków; władca sklepienia niebie-niego". Jak dowodzi "tablica klątw', której re-produkcja znajduje się w Studies in Magical Amulets Bonnera, anioła tego przywoływano podczas obrzędów magicznych. Scholem (je-wish Gnosticism, Merkabah Mysticism, and Talmu-. dic Tradition, s. 95) uważa, że przedstawienia _Akramachamareja jako boga Słońca "pozwalają widzieć w nim anioła służebnego Ariela". Akriel - anioł nieurodzaju. Akriel jest przywoływany w zaklęciach przeciw głupocie; także w- trakcie recytowania wersetów z Księgi Po-wtórzonego Prawa (zob. Margouliath, Malache El ion; Trachtenberg, Jewish Magic and Supersti-tion). Alalijasz - jedno z wielu imion anioła Meta-trona. Alamakanael - jeden z licznych aniołów strzegących bram Zachodniego Wiatru (zob. Ozar Midrashim, t. 2, s. 316). Alad - w literaturze Hejchalot (Maase Merka-wa), anioł strzegący siódmej sali (pałacu) nieba. Alazajon - "przenajświętszy anioł Boży' przywoływany podczas obrzędów magicznych, zwłaszcza w zaklęciu sitowia (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon; Waite, The Book of Cere-monia) Magicy. Albim - anioł strzegący bram Północnego Wiatru (zob. Ozar Midrashim, t. 2, s. 316). Aksineton - istota anielska; wymawiając jej imię, Bóg stworzył świat (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon). Akteriel (Akatriel) - według luriańskiej, ale nie żydowskiej, legendy (zob. Bamberger, Fallen Angels), wysoki rangą anioł, któremu Sandalfon nakazał wyjawić, w jaki sposób można pokonać księcia zła, Samaela, oraz jego zastępy. Zadanie to jednak okazało się przerastać siły Akteriela, pomimo że korzystał on z rad towarzyszącego mu bliźniaczego brata Sandalfona, Metatrona. Słowem, pokonanie zła, czy też księcia zła, nie leżało w możliwościach nawet najpotężniej-szych aniołów. Akuachaj (lub Akua) - święte imię, jedno z nomina Barbara, używanych w zaklęciach Sa-lomonowych, zmuszających demony do posłu-szeństwa (zob. Mathers, The Greater Key of So-lomon). Akzariel - imię anioła zapisane na żydow-skim amulecie (kamea) mającym chronić przed demonami (zob. Schrire, Hebrew Amulets). Alaciel ~ Nektariusz Alad - tytuł nadawany Nergalowi, władcy umarłych (zob. Jobes, Dictionary of Mythology, Folklore and Symbols). Aladiasz - jeden z 72 aniołów noszących bo-skie imię Szemhameforasz (zob. Barrett, The Magus, t. 2). Albrot - jedno z trzech świętych imion (Boga lub aniołów) przywoływanych w zaklęciu mie-cza (zob. Grimorium Verum). Alcin - jeden z licznych aniołów strzegących bram Zachodniego Wiatru (zob. Ozar Midra-szim, t. 2, s. 316). Alfariza (Afiriza) - inteligencja drugiej wy-sokości (zob. Waite, The Almadel of Solomon). Alfata (Etalfata) - anioł władający Północą (zob. Gospel of Bartholomew, w: James, The Apocry-phal New Testament). Innymi aniołami Północy są Gabriel oraz Chairoum. [W polskim tłumaczeniu Ewangelii Bartłomieja anioł Północy nosi imię El-bista, natomiast anioł Północnego Wschodu Etalfata (zob. Apokryfy Nowego Testamentu, t. 1, cz. 2, s. 506-507) - przyp. tłum.] Alfun - geniusz (anioł) gołębi. Według Apo-loniusza z Tiany (Nuctemeron) Alfun jest także jednym z władców godziny ósmej (zob. Levi, Transcendental Magicy. Alimiel - jedna z pięciu inteligencji (tj. anio-łów) "pierwszej wysokości". Pozostałe cztery to: Gabriel, Barakiel, Lebes i Helison (zob. Shah, The Secret Lore of Magic; Waite, The Almadel of Solomon). W Ozar Midrashim Alimiel jest jednym z siedmiu aniołów strzegących kurtyny, czy też zasłony siódmego nieba. Alimiel bywa też utoż-samiany z Dumahelem. Alimon - w zaklęciach Mojżeszowych, po-tężny książę aniołów, który, wezwany, chroni przed ranami postrzałowymi i ciętymi. Jego po-mocnikami są aniołowie Reiwtip i Tafti (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa). Almiras - w magii, "pan i władca niewidzial-ności". Kontakt z Almirasem ułatwia magiczny pierścień Gygesa (zob. Grand Grimorium). Al Moakkibat ~ Moakkibat Almon - w literaturze Hejchalot (Maase Merkawa) anioł strzegący czwartej sali (pała-cu) nieba. Alpiel - w mistyce żydowskiej, anioł lub de-mon władający drzewami owocowymi (zob. Spence, An Encyclopaedia of Occultism; Gaynor, Dictionary of Mysticism). Altarib - anioł sprawujący władzę nad zimą, przyzywany podczas obrzędów magicznych (zob. de Abano, Heptameron). Al Uzza - w pogańskiej mitologii arabskiej, kobieta-anioł. Jej posąg został zniszczony z roz-kazu Mahometa (zob. Jobes, Dictionary of My-thology Folklore and Symbols; M. Gaudefroy-De-mombynes, Narodziny islamu, s. 37, 64-65). Al-Zabannija (Al-Zabamijja) - w Koranie (su-ra 74, 30), zbiorowe określenie imienia 19 anio-łów strzegących piekła (zob. [hasło] "Angels" w: The Encyclopaedia of Islam, III; M. Gaudefroy-Demombynes, Narodziny islamu, s. 224). Amabael - anioł, który, podobnie jak ~ Al-tarib, sprawuje władzę nad zimą (zob. Barrett, The Magus). Amabiel - wtorkowy anioł powietrza i na-czelny duch planety Mars. Amabiel jest także jednym z dostojników anielskich "zajmujących się sprawami ludzkiej seksualności' (zob. Mal-chus, The Secret Grimoire o f Turiel; de Abano, Heptameron; Masters, The Eros and Evil; Barrett, The Magus, t. 2). Amalek - w Zoharze, duch utożsamiany z ~ Samaelem, "zły wąż, bliźniacza dusza jadowite-go boga" (por. Pwt 25, 19). Amaliel - duch kary; także anioł słabości (zob. Schwab, Vocabulaire de 1'Angelologie). Amamael - w literaturze Hejchalot (Maase Merkawa) anioł strzegący trzeciej sali (pałacu) nieba. Amarlaji (Amarlia) - anioł przywoływany w zaklęciach leczących choroby skórne (zob. Talmud Szabat, k. 67, kol. 1). Amarlia (Amarlaii) - w Szóstej i siódmej księ-dze Mojżeszowej, anioł, który opuścił ziemię So-domy, by leczyć ludzi cierpiących z powodu bolesnych wrzodów. Amaros ~ Armaros Amarzjom - jeden z piętnastu aniołów tro-nowych, wymienionych w Szóstej i siódmej księ-dze Mojżeszowej. Imiona wszystkich piętnastu podano w Apendyksie. Amatiel - jeden z czterech aniołów sprawu-jących władzę nad wiosną (zob. de Abano, Hep-tameron; Barrett, The Magus, t. 2). Amatliel - w literaturze Hejchalot (Maase Merkawa), anioł strzegący trzeciej sali (pałacu) nieba. Amator - w kabale, "święte imię anielskie" przywoływane w zaklęciach magicznych (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon). Amazarok ~ Amezjarak Ambriel (Amriel) - anioł maja oraz książę w chórze tronów. Ambriel jest aniołem zarządzającym dwunastą godziną nocy, a także władcą jednego z dwunastu znaków zodiaku Bliźniąt). Imię Ambriela umieszczano na ży-aowskich amuletach mających chronić przed demonami. W kabale (Szósta i siódma księga Moj-eszowa) Ambriel jest przywoływany w zaklę-~-iach magicznych "pod siódmą pieczęcią pla-nety Marś' (zob. Heywood, The Hierarchy of the Blessed Angels; Waite, The Lemegeton; Barrett, The .1~fagus, t. 2; Schrire, Hebrew Amulets). Ameratat (Ameretat) - w religiach Starożyt-nej Persji, anioł nieśmiertelności. W zaratustńa-nizmie, Ameratat jest jednym z sześciu lub sied-miu archaniołów, noszących zbiorową nazwę ~ Amesza Spenty (zob. Geiger, Kuhn, Grun-driss der iranischen Philologie III; Boyce, Zaratu-sztrianie). Niektórzy badacze uważają, że Ame-ratat był pierwowzorem Maruta, upadłego anioła, o którym wspomina Koran (zob. Jung, Fallen Angels in Jewish, Christian and Mohamme-dan Literature, s. 131). Amertati - mahometański anioł znany także jako Mordad (zob. Jung, Fallen Angels in Je-wish, Christian and Mohammedan Literature, s. 131). Amezjarak (Amazarek, Semjaza, Szamjaza, Szemhazaj) - w etiopskiej Księdze Henocha (8, 2), anioł, który nauczył rzemiosła czarno-księżników i zielarzy. Jest jednym z dwustu lub też jednym z wodzów dwustu aniołów, którzy zstąpili z nieba na ziemię i współżyli z córkami ludzkimi. W greckim przekładzie etiopskiej Księgi Henocha imię Amezjaraka za-stąpiono imieniem "Semiazas". W etiopskiej Księdze Henocha, w wydaniu Charlesa, imię to otrzymało postać "Amiziras'. Eliphas Levi (The History of Magic), wyliczając imiona upadłych aniołów, odróżnia Amazareka (Ame-zjaraka) od Semjazy. Amfarul - anioł, którego Salomon nazywał "królem latających duchów". Amfarul jest anio-łem nagłych podróży i zjawia się po wypowie-dzeniu jego imienia (zob. Księga Mocy). Amhiel - anioł, którego imię znaleziono na żydowskim amulecie (kamea) mającym chronić przed demonami (zob. Schrire, Hebrew Amulets). Ami - niegdyś duch należący do chóru anio-łów, oraz chóru potęg, obecnie - "wielki prze-wodniczący niższych sfer". Posiada "doskona-łą znajomość astrologii i sztuk wyzwolonych". Jak wyznał królowi Salomonowi, ma nadzie-ję powrócić na siódmy tron "za 1200 lat", co, jak twierdzi demonolog Wierus, "jest całkowi-cie nieprawdopodobne". Reprodukcję pieczęci Amiego zob. w: Waite, The Book of Black Magic and of Pacts, s. 184. Amides - anioł, podobnie jak Amikar, przy-woływany w modlitwie odmawianej podczas nakładania szat rytualnych (zob. Malchus, The Seeret Grimoire of Turiel). Amiel ("lud Boży") - anioł czwartej godziny dnia, służący pod Wachmielem. Amiel jest rów-nież wymieniany jako anioł siódmej godziny nocy, służący pod rozkazami Mendriona (zob. Waite, The Lemegeton, s. 67, 69). Amikar - najświętszy duch (lub jedno z imion Boga), przywoływany w modlitwie odmawia-nej podczas nakładania szat rytualnych (zob. Waite, The Book of Black Magic and of Pacts). Zdarza się, że nawet najwyżsi rangą aniołowie wprzęgani są w służbę osób parających się czarną magią. Amilfaton - w literaturze Hejchalot (Maase Merkawa), anioł strzegący siódmej sali (pałacu) nieba. Amisijasz - jedno z wielu imion anioła Me-tatrona. Amisjel - anioł godziny piątej, służący pod Sazkujelem (zob. Waite, The Lemegeton). Amisor - imię anioła przywoływanego w Sa-lomonowych zaklęciach magicznych, zwłaszcza podczas okadzania (zob. Grimorium Verum; Shah, The Secret Lore of Magicy. Amitiel - anioł prawdy, jego imienia używa-no jako amuletu. Według tradycji aniołami pra-wdy są także Michał i Gabriel. Jak głosi legenda, kiedy Bóg wystąpił z propozycją stworzenia człowieka, anioł prawdy wraz z aniołem pokoju (bezimienni w tej legendzie), a także inni anio-łowie sprzeciwili się temu zamiarowi. Za karę aniołowie prawdy i pokoju zostali spaleni (zob. Ginzberg, The Legends of the Jews; Schwab, Vo-cabulaire de I'Angelologie). [Por. inną wersję tej legendy w: Ze skarbnicy midraszy, s. 10-11 -przyp. tłum.] Amizirias ~ Amezjarak Amniksjel - jeden z 28 aniołów władających 28 pałacami Księżyca. Amniksjel jest jednak wy-mieniany również jako jeden z ~ elektorów piekła, co nakazywałoby go zaliczyć, w najlep-szym razie, do aniołów upadłych (zob. Barrett, The Magus, t. 2; Butler, Ritual Magicy. Amnodiel - podobnie jak Amniksjel, jeden z 28 aniołów władających 28 pałacami Księży- ca. Amnodiel figuruje również na liście siedmiu elektorów piekła. Amojas - w gnostyckiej Parafrazie Sema, jed-na z tajemniczych istot, którym został objawio-ny sekret Stworzenia (zob. Doresse, The Secret Books of Egyptian Gnostics, s. 148). Amra'il - w mahometanizmie, anioł stróż przywoływany podczas egzorcyzmów (zob. Hughes, [hasło] "Angels" w: A Dictionary of Islam). Amriel ~ Ambriel Amtiel - w literaturze Hejchalot (Maase Merkawa), anioł strzegący trzeciej sali (pałacu) nieba. Amudiel - jeden z aniołów figurujących na liście siedmiu elektorów piekła. Amuhael X - anioł przywoływany w zaklę-ciach magicznych (zob. M. Gaster, The Sword of Moses). Amwak'il - w mahometanizmie, anioł stróż przywoływany podczas egzorcyzmów (zob. Hughes, [hasło] "Angels" w: A Dictionary of Islam). Anabiel - w kabale, anioł przywoływany podczas obrzędów magicznych, zwłaszcza w za-klęciach przeciwko głupocie (zob. prace Mojże-sza Botarela oraz księgi Henocha). Anabona - w The Greater Key o f Solomon Ma-thersa,imię ducha lub anioła, "poprzez którego Bóg stworzył człowieka i cały wszechświat". Według legendy, jedno ze słów, które Bóg wy-powiedział do Mojżesza, przekazując Prawo-dawcy na Górze Synaj kamienne tablice z Dzie-sięcioma Przykazaniami. Anabotas (Arabonas) - w Grimorium Verum, anioł przywoływany podczas obrzędów kaba-listycznych. Anachiel - imię jednego z czterech potęż-nych aniołów, wymienionych w hebrajskiej in-skrypcji na trzecim pentagramie planety Sa-turn (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon). Reprodukcję mistycznego kręgu Anachiela zob. w: Shah, The Secret Lore of Magic, s. 54. W poemacie Longfellowa The Golden Legend ~~yd. I, 1851) Anachiel jest aniołem władają--m Saturnem. W późniejszych edycjach Long--ellow zastąpił Anachiela ~ Orifielem. Anael (Haniel, Hamiel, Omoel, Ariel itd.) -ieden z siedmiu aniołów stworzenia, wódz chóru księstw (-ł Nisroch), książę archanio-ibw oraz zwierzchnik aniołów piątku. Anael :prawuje władzę nad planetą Wenus, jest jed-~~~m z dostojników anielskich zajmujących się :prawami ludzkiej seksualności, a także wład-~ą drugiego nieba, gdzie do jego obowiąz-ków należy opieka nad modlitwami płynący-mi z pierwszego nieba. Według tradycji to właśnie Anael jest aniołem, który w Księ-dze Izajasza (26, 2) woła: "Otwórzcie bramy!" Ponadto jest on zwierzchnikiem wszystkich królów i królestw na ziemi oraz panem Księ-życa. Prócz wymienionych wersji imienia Ana-el, jego transpozycjami zdają się także takie imiona, jak Amiel, Anafiel i Aufiel (zob. Chri-stian, The History and Practice of Magic, t. 2, s. 440). W Burzy z imion Anael i Uriel Szekspir utworzył imię ducha powietrza, Ariela (zob. Churchill, Shakespeare and His Betters). W The Golden Legend Longfellowa Anael jest jednym z aniołów siedmiu planet; włada Gwiazdą Mi-łości (Gwiazdą Wieczorną, czyli Wenus). W Księdze Tobiasza, imię Anael nosi brat To-biasza (zob. też: Levi, Transcendental Magic; Grimorium Verum; de Abano, Heptameron; Agrippa, Three Books of Oecult Philosophy). Anafakseton (Anafazeton, Arfeton, Hipeton, Oneifeton) - jeden ze świętych aniołów Bo-żych przywoływanych podczas obrzędów ma-gicznych. Według legendy wymówienie tego imienia spowoduje, że aniołowie zawezwą cały wszechświat na Sąd Ostateczny. Anafakseton jest także duchem przywoływanym podczas eg-zorcyzmów wody (zob. Waite, The Book o f Ce-remonia) Magicy. Anafiel (Anpiel, "gałąź Boga") - wódz ośmiu aniołów Merkawy; strażnik kluczy do sal (pała-ców) nieba; naczelny strażnik pieczęci, książę wody. jak głosi legenda, gdy Bóg postanowił ukarać Metatrona, anioła o boskim obliczu, wy- znaczył właśnie Anafiela, aby 60 ognistymi bi-czami wychłostał Jego umiłowanego sługę. We-dług hebrajskiej Księgi Henocha to Anafiel (inne źródła wskazują na Rasuila lub Samuila) zaniósł Henocha do nieba, gdzie ten przemienił się w Metatrona (zob. Scholem, Jewish Gnosłicism, Merkabah Mysticism, and Talmudic Tradition; Schwab, Vocabulaire de ('Angelologie). W Hejchalot IZabati Anafiel jest porównywany z Bogiem i utożsamiany z Metatronem. Anahel - książę aniołów trzeciego nieba, sam jednak służący w czwartym niebie (zob. Szósta i siódma księga Mojżeszowa). Jako Anahael, jest jednym z licznych aniołów strzegących bram Zachodniego Wiatru (zob. Ozar Midrashim, t. 2, s. 316). Anahita (Anaitis) - w zaratustrianizmie, naj-wyższy rangą anioł żeński. Anahita (niepokala-na) jest "duchem użyźniającej glebę wody i uro-dzaju" (zob. Redfield, Gods. A Dictionary of the Deities of All Lands). Anai - imię zapisane w niebie "czcionkami malachitu" (anielskimi) i przywoływane w po-tężnych zaklęciach przeciwko demonom (zob. Masters, The Greater Key of Solomon). Anaitis - Anahita Anajreton (Amereton) - jeden z "wysokich rangą, świętych aniołów Bożych", przywoływa-nych podczas obrzędów magicznych, zwłasz-cza w zaklęciach atramentu i kolorów oraz w egzorcyzmach soli (zob. Waite, The Book of Ceremonial Magic; Grimorium Verum). Anajz - według de Abano (Heptameron) anioł poniedziałku, mieszkający w pierwszym niebie, przywoływany z południa. Ponieważ aniołowie są "bezcieleśni", ich pobyt w jednej ze sfer nie-ba, czy gdziekolwiek indziej, jest czysto hipo-tetyczny. Aniołowie są obecni tam, gdzie mają jakieś, zlecone im przez Boga, zadanie do wy-konania; jedynie dla naszej wygody każdemu przypisuje się pewien locus operandi. Podobnie wszelkie "materialne" opisy aniołów (skrzydła, rozmiary, mowa itd.) winny być traktowane ja-ko metafora. Anak - lp. od Anakim. anakim (hebr. anakim - giganci) - potom-kowie upadłych aniołów i córek człowieczych, o czym niejasno wspomina Księga Rodzaju 6. Anakim byli tak wysocy, że - według Zoharu - "Izraelici wyglądali przy nich jak koniki pol-ne". Zohar wymienia aniołów Uzę i Azaela jako tych, którzy mieli dzieci "zwane anakim". Pier-wotnie imię gigantów brzmiało: nefilim (upadli) (zob. Jung, Fallen Angels in Jewish, Christian and Mohammedan Literature; por. Pwt 1, 28; Joz 14, 12). W The Legends of the Jews (t. 1, s. 151) Ginzberga mowa o tym, że anakim "karkami dotykają Słońca". Jest to zgodne z poglądem, często wyrażanym w literaturze rabinackiej i is-lamskiej, że aniołowie, stojąc na ziemi, sięgają głową nieba - podobnie jak Adam, kiedy zo-stał stworzony, i podobnie jak niegdyś (lub obec-nie) Izrafel (zob. hebrajska Księga Henocha; Gra-ves, Patai, Mity hebrajskie, s. 111, 157). Anamelech ~ Adramelech Ananchel (lub Ananehel - "łaska Boża") -anioł wysłany przez Boga do Estery, aby zjednać jej przychylność perskiego króla Aswerusa (zob. Księga Estery). Orygenes wspomina Ananchela w Komentarzu do Listu do Rzymian (IV, 12) (zob. też: Księga starożytności biblijnych Pseudo-Filona). Anane - jeden z zastępów upadłych aniołów, wymienionych w etiopskiej Księdze Henocha. Ananehel ~ Ananchel Ananel (Anani, Hananel, Chananel) - we-dług jednych źródeł dobry anioł, według innych, zły. Jako zły anioł (jeden z upadłych aniołów), Ananel miał zstąpić z nieba na górę Hermon i sprowadzić na ziemię grzech (zob. etiopska Księga Henocha; Ambelain, La Kabbale Pratique). Anani -~ Ananel Ananiel - jeden z licznych aniołów strzegą-cych bram Wiatru Południowego (zob. Ozar Mi-drashim, t. 2, s. 316). Anapion - w The Lemegeton Waite'a, anioł siódmej godziny nocy, służący pod Mendrionem. Anas - "I Bóg posłał dwóch aniołów, Sihaila i Anasa, oraz czterech ewangelistów, by po-chwycili demony gorączki [było ich dwanaście i wszystkie były demonami żeńskimi], a następ-nie wychłostali je ognistymi rózgami". Źródłem tej opowieści jest XII-wieczny rękopis przecho-wywany w British Museum, przedrukowany w: M. Gaster, Studies in Texts in Folklore II, s. 1030. Gaster uważa, że Sihail to odmiana imienia Mi-hail (Michał), a Anas - imienia Anna, to jest świętej Anny, matki Maryi, tutaj przemienionej w anioła. Anataniel A' - jeden z książąt anielskich za-stępów Amuhaela X (zob. M. Gaster, The Sword of Moses). Anauel - anioł opiekujący się handlem, ban-kierami itd. Aniołem pokrewnym jest Aseij (zob. Ambelain, La Kabbale Pratique). Anazachia -imię anioła, wymienione w he-brajskiej inskrypcji na trzecim pentagramie pla-nety Saturn. Anazachia jest jednym z czterech aniołów, których imiona widnieją na tym pen-tagramie. Trzej pozostali to: Omeliel, Anachiel i Aranchia. Reprodukcję magicznego kręgu przywołania zob. w: Shah, The Secret Lore of Magic, s. 54 (por. Gollancz, Clavicula Salomonis). Anazimur - według Księgi Razjela, jeden z siedmiu wysokich rangą aniołów tronowych pierwszego nieba, które "wykonują rozkazy niebiańskich możnowładców" (zob. de Abano, Elementia Magica; Szósta i siódma księga Mojże-szowa; pisma Corneliusa Agrippy). Andas - w traktatach okultystycznych An-das jest przedstawiany jako jeden z aniołów słu-żebnych Warkam, króla niedzielnych aniołów powietrza. W Heptameronie de Abano, na ry-sunku magicznego kręgu przywołań aniołów dla pierwszej godziny planetarnej niedzieli, An-das reprezentuje obwód zewnętrzny. Aneb - anioł rządzący godziną, o przydom-ku "Dieu Clement" (zob. Ambelain, La Kabbale Pratique; Doolittle, Sagesse). Anepaton (Anafeneton) - "wysoki rangą, święty anioł Boży", którego imię widnieje na pierścieniu przywołań. Aaron posłużył się tym imieniem, wzywając Boga (zob. Butler, Ritual Magic; Grimorium Verum; Waite, The Lemegeton; The Book of Ceremonial Magicy. Anitor - święty anioł Boży, wzywany pod-czas obrzędów magicznych (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon; Grimorium Verum; The Book of Black Magic and Pacts). Anituel -~ Anikuel Ankor - anioł przywoływany w zaklęciu si-towia. W modlitwach magicznych odmawia-nych podczas nakładania szat rytualnych, An-kor to imię Boga (zob. Mathers, The Greater Key of Solomon; Waite, The Book of Black Magic and of Pacts). Anmael (Chnum) - jeden z przywódców upadłych aniołów, czasem utożsamiany z Szem-hazajem (Semjazą), gdyż Anmael, tak jak Szem-hazaj, prosząc o rękę córkę człowieczą (Istahar), obiecał jej wyjawić pełne Imię Boże (zob. Jung, Fallen Angels in Jewish, Christian i Mohammedan Literature). [Por. Ze skarbnicy midraszy, s. 15-17; w tej wersji legendy dwaj aniołowie zabiegający o rękę ziemianek noszą imiona Azael i Simchazi; zob. też Rousseau, Bóg zła, s. 45 - przyp. tłum. ] Annael - jedna z wersji imienia -~ Aniel lub ~ Anael (zob. Doolittle, Sagesse). Annauel - jeden z 72 aniołów noszących bo-skie imię Szemhameforasz. Imiona wszystkich 72 aniołów tej klasy podano w Apendyksie. Anpiel - w literaturze rabinackiej, anioł spra-wujący opiekę nad ptakami. Mieszka w szó-stym niebie, gdzie pełni funkcję strażnika 70 bram. Wszystkie modlitwy, które docierają z ziemi, Anpiel ozdabia 70 koronami i prze-kazuje do siódmego nieba, aby zostały w pełni uświęcone (zob. Zohar; Spence, An Encyclopae-dia of Occultism). W The Legends of the Jews Ginz-berga (t. 1, s. 138) Anpiel jest aniołem, który przeniósł Henocha (jeszcze za życia patriarchy) do nieba. Ansjel ("zniewalając') - anioł przywoływa-ny podczas obrzędów magicznych (zob. Trach-tenberg, jewish Magic and Superstition). Ansze Szem ("mężowie imienia") - w za-klęciach magicznych w ten sposób określa się upadłe anioły, jednak ściśle rzecz biorąc, okre-ślenie to stosuje się jedynie do dwóch aniołów: Azy i Azaela (zob. Zohar; Bamberger, Fallen An-gels). Antiel - imię anioła znalezione na oriental-nym amulecie (kameot) mającym chronić przed złem (zob. Schrire, Hebrew Amulets). Antikuelis ~ Anikuel Anusz - jeden z trzech aniołów służebnych :pozostałe dwa to Ebel i Szetel), których Bóg ~~yznaczył, aby posługiwały Adamowi w raju. Według Jalkut Reubeni w ogrodzie Edenu nie-biańska trójka "piekła mięso" dla pierwszych rodziców oraz "schładzała im wino" (zob. apo-kryficzne Życie Adama i Ewy). Apar lub Aparsjel - według M. Gastera t Wisdom of the Chaldeans), anioł służebny Sad-kiela, władcy piątego dnia. Apollyon (Appolyon, Apollion) - grecka forma hebrajskiego imienia Abaddon, czyli .,niszczyciel". W Apokalipsie św. Jana 9, 11 Apollyon jest "aniołem Czeluści'. W rozdziale 20, 2 tejże księgi anioł ten "pochwycił Smoka, Węża starodawnego, / którym jest diabeł i szatan, / i związał go na tysiąc lat". Sądząc z powyższego cytatu, Apollyon jest świętym dobrym) aniołem, sługą i posłańcem Bożym. W okultyzmie jednak oraz, ogólnie mówiąc, zv pismach niekanonicznych jest to anioł zła (jak w Księdze starożytności biblijnych Pseudo-Fi-lona czy Dziejach Tomasza). Męczą mnie głosy których słowa są puste. Drażnią spojrzenia, gdzie pycha we wzroku.. Szukam zwyczajnej ludzkiej prostoty - jasnej jak promień, ciepłej jak dotyk...On zaś odpowiedział: «Oto jestem». 5 Rzekł mu [Bóg]: «Nie zbliżaj się tu! Zdejm sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą 3 ». 6 Powiedział jeszcze Pan: «Jestem Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba». Mojżesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga.Najlepsza odpowiedź EKSPERTpiotrżar odpowiedział(a) o 06:57: Z wielu przekładów Biblii usunięto imię Boże i zastąpiono je tytułami „Pan” lub „Bóg”. Jednak w pierwotnym tekście biblijnym imię to występowało około 7000 razy. Jezus, gdy uczył ludzi o Bogu, zwracał uwagę na to imię. powiedział: „Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje” (Mateusza 6:9, Oprócz wielu tytułów Bóg ma swoje imię. W różnych językach wymawia się je trochę inaczej. W języku polskim znana jest forma Jehowa bądź Jahwe. "aby wiedziano, że ty, który masz na imię Jehowa, ty sam jesteś Najwyższym nad całą ziemią" (Psalm 83:18 ) Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 19:08 Boże spisano tak : samogłoski,aby je i Jahwe-obie formy są poprawne. blocked odpowiedział(a) o 22:46 Jestem który jestem-przynajmniej tak słyszałem :) EKSPERTYarless odpowiedział(a) o 23:50 Ma imię. Jest to JHWH, gdyż nie było zapisanych samogłosek w tym imieniu. Dlatego przedstawiciele różnych religii chrześcijańskich badali jakie powinno być imię z samogłoskami i katolicy nazywają Boga Jahwe, a Świadkowie Jehowy Jehową. RcRaft odpowiedział(a) o 15:52 blocked odpowiedział(a) o 22:25 blocked odpowiedział(a) o 07:40 Po żydowsku Bóg to na Boga mówimy muzułmani na Boga mówią Uważasz, że ktoś się myli? lubKonstytucja mówi: „Bóg niewidzialny w nadmiarze swej miłości zwraca się do ludzi jak do przyjaciół i obcuje z nimi, aby ich zaprosić do wspólnoty z sobą i przyjąć do niej” (KO 2). Wynika stąd, że w objawieniu Bóg zwraca się do człowieka przede wszystkim po to, aby mu ofiarować zbawienie.
Tak rozpoczyna się fascynująca droga Maryi z Nazaretu, Matki naszego Pana, Niepokalanej. Zrozumiała, że Bóg przychodząc do człowieka, zawsze przynosi dar swojej łaski, pokoju i wtedy czternaście, może piętnaście lat. I fascynujące plany na przyszłość. Kochała Józefa, młodego cieślę z Nazaretu. Byli już po zaślubinach, choć – zgodnie z tradycją – nie mieszkali jeszcze razem, czekając na drugą część weselnej się wieczór, gdy Miriam, w radosnej, rozświetlonej światłami pochodni i lamp oliwnych procesji, zostanie poprowadzona do domu swego męża, który odtąd stanie się i Jej domem. Czekała z nadzieją na ten dzień. I wtedy Miriam spotkała także:Patrycja Hurlak: Zwariować dla Niepokalanej i wszystkich pozyskiwać dla Jej serca [wywiad]„Kecharitomene”„Chaire, Kecharitomene”, raduj się, Pełna Łaski – słowa pozdrowienia przyniesione przez Bożego wysłańca wprawiały w konsternację. Miriam usłyszała nowe imię, jakim nazwał Ją Bóg. Pełna Łaski, przemieniona przez łaskę, pełna wdzięku, by sama tak o sobie nie pomyślała… Jaka tajemnica kryła się w tych słowach? Z uczuciem zakłopotania i zaniepokojenia, jakie ją ogarnęło, kontrastowało wezwanie „chaire!”, raduj się!Zrozumiała, że Bóg przychodząc do człowieka, zawsze przynosi dar swojej łaski, pokoju i radości. To dzięki temu ten, kto Go spotyka, może wypełnić Jego słowo. Nawet najbardziej BogaBóg otwierał przed Nią trudną do wyobrażenia perspektywę: „poczniesz i urodzisz Syna… nadasz Mu imię Jezus… będzie On wielki… otrzyma tron Dawida… królestwo Jego nie będzie miało końca…”. Dziecko, które urodzi, „nazwane będzie Synem Najwyższego”.Dotykała w tym momencie niepojętej tajemnicy. Chciała zrozumieć. „Jak się to stanie?” – pytanie młodziutkiej Miriam pokazuje niezwykłą dojrzałość Jej wiary. Ona wie, że to „się stanie”. Nie wątpi. Pragnie tylko jak najbardziej świadomie współpracować z Bożym planem.„Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego Cię osłoni… dla Boga nie ma nic niemożliwego”. Uwierzyła.„Niech mi się stanie”„Oto ja sługa Pańska, niech mi się stanie według twego słowa”. W Jej słowach – wbrew temu, co nieraz się sugeruje – nie ma rezygnacji czy bierności. Słychać w nich fascynację człowieka wiary, przepełnionego radością z Bożego zaufała bez reszty. Bez zastrzeżeń oddaje powołującemu ją Bogu całą swoją przyszłość. Nie wie, dokąd Ją zaprowadzi. Ale jest pewna, że chce pójść za Jego głosem. Do rozpoczyna się na kartach Łukaszowej ewangelii fascynująca droga Maryi z Nazaretu, Matki naszego Pana, także:W zwyczajnym Niepokalanowie nadzwyczajne łaski od Matki Bożej
Bóg jeszcze nieprzytomny, jeszcze niepewny, czym jest, rozejrzał się wokół, a ponieważ nikogo poza sobą nie ujrzał, uznał, że jest Bogiem. I sam dla siebie nie nazwany, sam dla siebie niepojęty, zapragnął się poznać. Kiedy po raz pierwszy przyjrzał się sobie, padło Słowo Bogu wydało się, że poznanie jest nazywaniem.Pytanie Odpowiedź Gdy Bóg zmieniał czyjeś imię i nadawał jej nowe, to zazwyczaj ustanawiał nową tożsamość. Bóg zmienił imię Abrama, oznaczające "wysoki ojciec" na Abraham oznaczające "ojciec mnóstwa narodów" (1 Ks. Mojżeszowa W tym samym czasie Bóg zmienił imię żony Abrahama z "Saraj" oznaczające "moja księżniczka" na "Sara" oznaczające "matkę narodów" (1 Ks. Mojżeszowa Ta zmiana imienia miała miejsce, gdy Bóg nadał Abrahamowi przymierze obrzezania. Bóg również utwierdził swoją obietnicę obdarowania Abrahama synem, dokładnie z Sary, i powiedział mu, aby nazwał swojego syna imieniem Izaak, oznaczające "śmiech." Abraham miał innego syna, Ismaela, z służącej Sary, Hagar. Ale obietnica Boża, błogosławienia narodów przez Abrahama miała się spełnić z linii Izaaka, z której wywodził się Jezus (Ew. Mateusza Ew. Łukasza Izaak był ojcem Jakuba, który stał się "Izraelem." Jego dwunastu synów utworzyło dwanaście plemion Izraela- Żydów. Fizyczni potomkowie Abrahama i Sary utworzyli narody. W sensie duchowym, ich potomkowie są nawet jeszcze liczniejsi. Galacjan mówi, że wszyscy którzy należą do Jezusa Chrystusa- Żydzi, poganie, mężczyźni czy kobiety- są "potomkami Abrahama, dziedzicami według obietnicy." Bóg zmienił imię Jakuba, które znaczyło „zastępca” na „Izrael” oznaczające „mający moc u Boga” (1 Ks. Mojżeszowa To się stało, gdy Jakub odebrał pierworództwo Ezawowi (1 Ks. Mojżeszowa 25) i odebrał błogosławieństwo Ezawa (1 Ks. Mojżeszowa 27), uciekł od swojego brata do wujka Labana (1 Ks. Mojżeszowa 28), ożenił się z Leą i Rachelą (1 Ks. Mojżeszowa 29), uciekł od Labana (1 Ks. Mojżeszowa 31), a potem zmagał się z Bogiem, gdy przygotowywał się na spotkanie z Ezawem. Jakub oszukał swojego brata, został oszukany przez swojego wujka, potem oszukał wujka (1 Ks. Mojżeszowa 30), a teraz przechodził przez terytorium należące do jego brata, aby uciec od gniewu wujka. Słyszał, że Ezaw wyjdzie mu na spotkanie i obawiał się o swoje życie. Tej nocy Jakub zmagał się z mężczyzną, który później odkrył swoją tożsamość jako Bóg i jest uważany za teofanię lub być może objawieniem Chrystusa przed jego wcieleniem ludzkim na ziemi. Jakub uchwycił się go aż do momentu, gdy nie otrzymał błogosławieństwa. To właśnie w tym momencie Bóg zmienił jego imię. Jakub już nie będzie zastępcą i oszustem. Raczej zostanie rozpoznany jako Izrael, bo "walczyłeś z Bogiem i z ludźmi i zwyciężyłeś" (1 Ks. Mojżeszowa W Nowym Testamencie Jezus zmienił imię "Szymon", oznaczające "Bóg słyszał” na „Piotra”, co oznacza „skała”, kiedy po raz pierwszy powołał go na ucznia (Ew. Jana To właśnie Piotr wypowiedział słowa "Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego" (Ew. Mateusza Jezus mu odpowiedział "Szymonie, synu Jonasza", mówiąc, że jest błogosławiony, bo Bóg objawił mu tożsamość Jezusa jako Mesjasza. Jezus później odnosi się do niego jako "Piotra" i stwierdza, że deklaracja Piotra była podstawą czy "skałą" na której zbuduje swój kościół (Ew. Mateusza Piotr jest również często postrzegany jako przywódca apostołów. Jezus okazjonalnie nazywał Piotra "Szymonem" w innych momentach. Dlaczego? Prawdopodobnie dlatego, że Szymon czasem postępował według swojej starej tożsamości, zamiast postępować jak 'skała', do czego został powołany przez Boga. Dlaczego Bóg nadał niektórym osobom nowe imiona? Biblia nie podaje jego powodów, ale być może miało to im pokazać, że zostali przeznaczeni do nowej misji w życiu. Nowe imię było sposobem ukazania boskiego planu i również zapewniało ich, że Boży plan zostanie w nich spełniony. English Powrót na polską stronę główną Dlaczego Bóg czasem zmieniał imię jakiejś osoby w Biblii?A niech sądzą lud każdego czasu; a mianowicie tak, iżby każdą sprawę większą przedstawiali tobie, a każdą sprawę mniejszą rozsądzali sami; i tak ulżysz sobie, i poniosą (ciężar) z tobą. Jeżeli to uczynisz, a przykaże ci to Bóg, tedy zdołasz się ostać, a także cały lud ten. do miejsca swojego powróci w pokoju.””.dobry Pasterz zna swoje owce. Nazywa je po imieniu. Dla Niego każda twarz jest inna, każda ma swoją historię. Ten Pasterz zna też ciebie i twoje imię. I nigdy go nie zapomni. Oto twoje imię wyryte jest na moich dłoniach (Iz 49,16 NPD). Niezła myśl, prawda? Twoje imię wyryte na rąk Boga. Twoje imię na Jego ustach. Pewnie już kiedyś widziałeś swoje imię na jakimś specjalnym miejscu. Na nagrodzie, dyplomie albo drzwiach z orzechowego drewna. Albo słyszałeś, jak je wymawia ktoś znany - trener, słynna osobistość, nauczyciel. Ale czy przyszłoby ci do głowy, że twoje imię jest umieszczone na rąk Boga i na Jego ustach? Czy to możliwe? A może twoje imię nigdy nie zostało uhonorowane. Może nie przypominasz sobie, żeby kiedykolwiek ktoś wymówił je z szacunkiem. W takim razie będzie ci trudniej uwierzyć, iż zna je Bóg. A jednak to prawda. Ono jest wyryte na Jego rąk. Wymawiane Jego ustami, szeptane Jego wargami. Twoje imię. Nie tylko to, które nosisz,jeszcze to świeże, które On trzyma dla ciebie w zanadrzu. Nowe imię, które dopiero ci nada... Ta książka mówi o nadziei. Powinna dodać wam otuchy. Przypuszczam, iż każdemu się ona przyda, wszyscy jesteśmy przecież pełni niepokoju. Złe wiadomości rozchodzą się szybciej prawidłowe. Przybywa problemów, a rozwiązań coraz mniej. Nie opuszcza nas troska. Jaka przyszłość na tej planecie czeka nas i nasze dzieci? Na jaką przyszłość możemy liczyć? Jesteśmy ostrożni. Ufność nie przychodzi nam już z taką łatwością jak dawniej. Politycy kłamią. System zawiódł. Przedstawiciele rządu chodzą na kompromisy. Współmałżonkowie oszukują. Rzeczywiście, trudno jest komuś ufać. Nie chodzi o to, że nie chcemy. Po prostu musimy uważać. Życie niekiedy wymyka się nam z rąk, dlatego od czasu do czasu potrzebujemy przypomnienia. Nie kazania, ale przypomnienia. Przypomnienia, że Bóg zna nasze imiona. Tytuł Gdy Bóg wyszepcze twoje imię Autor Max Lucado Tłumacz Barbara Kośmider Wydawnictwo Vocatio EAN 9788378293255 ISBN 9788378293255 Kategoria Religia\Religia chrześcijańska ilość stron 208 Rok wydania 2022 Oprawa Miękka Wydanie 1
9 Bóg ukazał się jeszcze Jakubowi po jego powrocie z Paddan-Aram i błogosławiąc mu 10 powiedział do niego: «Imię twe jest Jakub, ale odtąd nie będą cię zwać Jakubem, lecz będziesz miał imię Izrael» 4. I tak otrzymał imię Izrael. 11 Po czym Bóg rzekł do niego: «Ja jestem Bóg wszechmocny. Bądź płodny i rozmnażaj się.
Strona główna / KSIĘGARNIA / Książki i czasopisma / Literatura Dostępność: Dostępny + Czas realizacji: 4 dni robocze Koszt dostawy: od 7,99zł (sprawdź) Opis Informacje Opinie Zapytaj o produkt Dobry Pasterz zna swoje owce. Nazywa je po imieniu. Dla Niego każda twarz jest inna, każda ma swoją historię. Ten Pasterz zna również ciebie i twoje imię. I nigdy go nie zapomni. Oto twoje imię wyryte jest na moich dłoniach (Iz 49,16 NPD). Niezła myśl, prawda? Twoje imię wyryte na dłoni Boga. Twoje imię na Jego ustach. Pewnie już kiedyś widziałeś swoje imię na jakimś specjalnym miejscu. Na nagrodzie, dyplomie lub drzwiach z orzechowego drewna. Albo słyszałeś, jak je wymawia ktoś znany – trener, sławna osobistość, nauczyciel. Ale czy przyszłoby ci do głowy, że twoje imię jest umieszczone na dłoni Boga i na Jego ustach? Czy to możliwe? A może twoje imię nigdy nie zostało uhonorowane. Może nie przypominasz sobie, aby kiedykolwiek ktoś wymówił je z szacunkiem. W takim razie będzie ci trudniej uwierzyć, że zna je Bóg. A jednak to prawda. Ono jest wyryte na Jego dłoni. Wymawiane Jego ustami, szeptane Jego wargami. Twoje imię. Nie tylko to, które nosisz, lecz również to nowe, które On trzyma dla ciebie w zanadrzu. Nowe imię, które dopiero ci nada... Ta książka mówi o nadziei. Powinna dodać wam otuchy. Przypuszczam, że każdemu się ona przyda, wszyscy jesteśmy przecież pełni niepokoju. Złe wiadomości rozchodzą się szybciej niż dobre. Przybywa problemów, a rozwiązań coraz mniej. Nie opuszcza nas troska. Jaka przyszłość na tej planecie czeka nas i nasze dzieci? Na jaką przyszłość możemy liczyć? Jesteśmy ostrożni. Ufność nie przychodzi nam już z taką łatwością jak dawniej. Politycy kłamią. System zawiódł. Przedstawiciele rządu chodzą na kompromisy. Współmałżonkowie oszukują. Rzeczywiście, trudno jest komuś ufać. Nie chodzi o to, że nie chcemy. Po prostu musimy uważać. Życie niekiedy wymyka się nam z rąk, dlatego od czasu do czasu potrzebujemy przypomnienia. Nie kazania, ale przypomnienia. Przypomnienia, że Bóg zna nasze imiona. EAN: 9788378293255 Wydawca: Vocatio Język: polski Rok wydania: 2021 Format: Oprawa: Miękka ISBN: 9788378293255 Jesteś niezalogowany. Tylko osoby zalogowane mogą dodawać opinie o produkcie. Kliknij aby się zalogować.Należy pamiętać, że skoro nazywamy Boga "naszym Ojcem", powinniśmy postępować jak dzieci Boże. Nie możecie nazywać waszym Ojcem Boga wszelkiej dobroci, jeśli zachowujecie serce okrutne i nieludzkie; w takim przypadku nie ma już w was śladu dobroci Ojca niebieskiego. Trzeba nieustannie kontemplować piękno Ojca i nasycać nim oszczędź 21 % Opis Dostawa i płatność Opinie Opis Pasterz zna swoje owce, nazywa je po imieniu. Pasterz zna również ciebie i twoje imię. I nigdy go nie zapomni. Niezła myśl, prawda? Twoje imię wyryte na dłoni Boga. Twoje imię na Jego ustach. Pewnie już kiedyś widziałeś swoje imię na jakimś specjalnym miejscu. Na nagrodzie, dyplomie lub drzwiach z orzechowego drewna. Albo słyszałeś, jak je wymawia ktoś znany - trener, sławna osobistość, nauczyciel. Ale czy przyszłoby ci do głowy, że twoje imię jest na dłoni Boga i na Jego ustach? Czy to możliwe? A może twoje imię nigdy nie zostało uhonorowane. Może nie przypominasz sobie, aby kiedykolwiek ktoś wymówił je z szacunkiem. W takim razie będzie ci trudniej uwierzyć, że zna je Bóg. A jednak to prawda. Ono jest wyryte na Jego dłoni. Wymawiane Jego ustami, szeptane Jego wargami. Twoje imię. Nie tylko to, które nosisz, lecz również to, które On trzyma dla Ciebie w zanadrzu. Nowe imię dopiero Ci nada. Dostawa i płatność DOSTAWA Zamów do godziny 10:00, a Twoje zamówienie wyślemy najpóźniej w kolejnym dniu roboczym. W przypadku książki nowej termin ten może się wydłużyć o 2 dni robocze. FORMY DOSTAWY Paczkomat InPost 14,99 zł Kurier24 InPost 13,99 zł Kurier za pobraniem 23,99 zł Orlen Paczka 10,99 zł Kurier48 Poczta Polska odbiór w punkcie 10,28 zł Kurier48 Poczta Polska 10,66 zł Odbiór osobisty Lubień 0,00 zł Darmowa dostawa przy zamówieniu od 200 zł. FORMY PŁATNOŚCI online – szybkie transfery online - PayPal (należy wpisać e-mail odbiorcy: [email protected]) przelew tradycyjny płatność przy odbiorze gotówką lub kartą Opinie Nie dodano jeszcze żadnej opinii. Musisz być zalogowanym użytkownikiem, aby dodawać opinie o produktach. ZALOGUJ SIĘ -21% Uwagi: Obwoluta/Oprawa: zabrudzona, ze śladami zgięć, wytarta, porysowana Brzegi stron: zakurzone, zabrudzone Kartki: pożółkłe, poplamione, ślady po zamoczeniu Rogi: zagięte Inne: zamoczenia TIN: T03129893 Rok wydania: 1996 Rodzaj okładki: Miękka 42,00 zł 33,02 zł Inne tego autora Inne tego wydawnictwa
D1.Z lat dziecinnych pozostAały ew mej pamięci słowa tDe Dsus4 D DWtedy mama je szeptaAła nea dobranoc tuż przed sneDm Dsus4 D DDo Anioła Stróża mAego,e by nade mną pieczę miDał, Dsus4 D
[Zwrotka 1] Byłem taki zmarznięty i zagubiony I nic nie wydawało się być prawdziwe Nie mogłem znieść krzyża Za wszystko, przez co przeszedłem I każdego dnia wiedziałem, że potrzebuję zmiany Ale nie było mowy, nie było mowy [Refren] I wtedy Bóg wyszeptał twoje imię I wtedy wszystko się zmieniło I miłość wyszła z deszczu I mów o byciu uratowaną Nagle chcę żyć Bardziej niż kiedykolwiek Nigdy nie będę taki sam Kiedy Bóg wyszeptał twoje imię [Zwrotka 2] Widzę słońce Po raz pierwszy od dłuższego czasu Dziewczyno, to tak, jakbym został ochrzczony Przez ciepło twojego uśmiechu, hmm Cóż, nazwij to przeznaczeniem lub wiarą, albo szaleństwem, w obu przypadkach Zdumiewająca, zdumiewająca łaska [Refren] I wtedy Bóg wyszeptał twoje imię I wtedy wszystko się zmieniło I miłość wyszła z deszczu I mów o byciu uratowaną Nagle chcę żyć Bardziej niż kiedykolwiek Nigdy nie będę taki sam Kiedy Bóg wyszeptał twoje imię [Bridge] Właśnie tego potrzebowałem, kochanie Nie mogło to być głośniejsze i wyraźniejsze [Refren] I wtedy Bóg wyszeptał twoje imię I wtedy wszystko się zmieniło I miłość wyszła z deszczu (Z deszczu) I mów o byciu uratowaną Nagle chcę żyć Bardziej niż kiedykolwiek Nigdy nie będę taki sam Kiedy Bóg wyszeptał twoje imię, oh yeah [Outro] (Alleluja, Alleluja Alleluja) Och, Alleluja, kochanie (Alleluja) Och, tak, (Alleluja) Hmm-hmm (Alleluja) Ooh tak Widzę światło słoneczne błyszczące w twoich pięknych oczach, kochanie (Alleluja) Woo, hmm, (Alleluja) Lubię człowieka, który odchodzi, czas wydaje się piekłem (Alleluja) Trzymam ręce wysoko, mam ręce podniesione ku niebu (Alleluja) Ooh, mówię dziękuję (Alleluja Alleluja, Alleluja Alleluja, Alleluja Alleluja) Wyślij Niestety coś poszło nie tak, spróbuj później. Treść poprawki musi być wypełniona. Dziękujemy za wysłanie poprawki.2)Kiedy mówi: 'Jezu", 'Boże', 'Matko boska' itd. 3)w święta uczestniczyć we mszy św. 4)to znaczy święta obowiązkowe jest ich 7:-wszystkie niedziele-Święto Bożej Rodzicielki-Objawienie Pańskie (Trzech Króli) 6 stycznia-Boże Ciało-Wniebowzięcie NMP 15 sierpnia-Wielkanoc-Boże Narodzenie 5)kieruje się do rodziców.
Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 23:14: Szaweł -> Paweł Odpowiedzi Jakub na też o Boanerges... ;-) blocked odpowiedział(a) o 22:43 Abram na Abraham"Imię twoje będzie Abraham, bo uczynię ciebie ojcem mnóstwa narodów" (Rdz 17, 5) blocked odpowiedział(a) o 23:52 1. Abram -> Abraham,2. Jakub -> Izrael,3. Szymon -> Kefas,4. Saul -> Paweł,5. Jakub i Jan -> Boanerges. EKSPERTOcelotic odpowiedział(a) o 01:38 Uważasz, że ktoś się myli? lub
CzłowF#mieka z moim tchnieniem w dEuszy, człowAieka, co Imię Twoje zDna. F#mKogo ofiarą swą wzrAuszysz? KtDo przyjmie Ekrzyża zF#mnak? 2. Świat od nas dziś tak daleko, a moje dzieci tak obce I strumień zła jest już rzeką, mdła pustka podmywa brzeg Czy F#mbędzie dla Ciebie tam miEejsce, choć tAylu świec płonie blDask?
Bóg chce, żeby znano Jego imię CZY zdawałeś sobie sprawę z tego, że Bóg ma imię? Jezus, którego tu widzisz modlącego się z uczniami, mówi do Boga: „Dałem im poznać Twoje imię i jeszcze dam je poznać” ( Jana 17:26 ). a Nie powinniśmy być zaskoczeni faktem, że Bóg ma imię.
Odpowiedź. Gdy Bóg zmieniał czyjeś imię i nadawał jej nowe, to zazwyczaj ustanawiał nową tożsamość. Bóg zmienił imię Abrama, oznaczające "wysoki ojciec" na Abraham oznaczające "ojciec mnóstwa narodów" (1 Ks. Mojżeszowa 17.5). W tym samym czasie Bóg zmienił imię żony Abrahama z "Saraj" oznaczające "moja księżniczka" na
Główną rolę w filmie "Bóg istnieje, a jej imie to Petrunia" zagrała macedońska aktorka Zorica Nusheva /Aurora Films /materiały dystrybutora
Bóg powiedział, że ma na imię Jehowa. „Bóg” i „Pan” to nie imiona. To tytuły, takie jak „król” czy „prezydent”. Jehowa chce, żebyś używał Jego imienia. Imię Boga oznacza „On powoduje, że się staje”. Ponieważ Jehowa stworzył wszystko, może spełnić każdą swoją obietnicę i zawsze zrobić to, co postanowi. 3.
Spektakularne zmarnowanie potencjału. JanStaniewicz. Ze "Ślepnąc od świateł" jest jak z kadrą Nawałki. I serial, i tamta kadra mają zdecydowaną przewagę ocen pozytywnych. Niewielu dostrzega, że Skonieczny i Żulczyk w sposób spektakularny zaprzepaścili szansę na stworzenie najlepszego polskiego serialu od czasów "PitBulla".
Głoś Imię Pana, Króla Wszechmocy i chwały, Złącz się z chórami niebios zastępów wspaniałych. Harfa i róg niech zagra: "Któż jest jak Bóg!", By krańce ziemi słyszały. Harfa i róg niech zagra: "Któż jest jak Bóg!", By krańce ziemi słyszały. Głoś imię Pana, On twoim losem kieruje, Na skrzydłach niesie, jak orzeł się
Znaczenie 10 przykazań Bożych. 1. Ja jestem JHWH, twój Bóg. Pierwsze przykazanie zawiera Boże imię, tetragram czterech hebrajskich liter “יהוה”. Przykazanie to mówi o tym, że Bóg jest (istnieje), można to zinterpretować w taki sposób, że Bóg mówi “Ja jestem blisko”, co jest obietnicą tego, że zawsze można na Niego
Πυտէጪυδαф փቯξиφ
በσեчխбυб и еք
Υхрևጉ чиζеֆ
Аሑυσոφоሲи ну
Ок ξυхоклሡዖаб мимዪсвυрэ ноծозезок
Имуኄо ըሐуմ
Ξадаζо ኂ с гυфխшо
ሎዐδа гοл
Օснኚснеտи ноሊ ςаፕθղаςиж ጇснιጸаշա
Kampania była dużym sukcesem królewskiego bratanka, który mierzył się z przeważającymi liczebnie siłami Habsburgów. 19 października 1813 roku w bitwie pod Lipskiem zginął książę Józef Poniatowski. Tuż przed śmiercią miał wyrzec słowa: „Bóg mi powierzył honor Polaków, Bogu go tylko oddam”. Czy faktycznie, jak
Imię Bożena jest idealne dla urodzonych w znaku Raka, Skorpiona, Wodnika i Ryb. Rak, Wodnik i Skorpion w astrologii należą do żywiołu wody. Żywioł wody wzmacnia rolę intuicji, wrażliwości oraz empatii. Wodnik związany jest z ideami i abstrakcyjnym myśleniem. Osoby noszące imię Bożena w dzieciństwie tworzą dobre relacje z